Marthe Keller

Marthe Keller

Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1945 Bazylea, Szwajcaria
Zawód	aktorka, reżyserka
Lata aktywności	od 1964

Marthe Keller (ur. 28 stycznia 1945 w Bazylei) – szwajcarska aktorka i reżyserka operowa. Nominowana do Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej za występ w filmie Maratończyk (1976)^[1].

Życiorys

Urodziła się w Bazylei^[2]. Jej ojciec był hodowcą koni^[3]. W dzieciństwie uczyła się baletu, jednak w wieku szesnastu lat, po wypadku narciarskim, musiała przestać tańczyć^[4]. Po ukończeniu studiów filozoficznych i socjologicznych na uniwersytecie we Frankfurcie, kształciła się na scenie w szkole Stanisławskiego w Monachium i szkole teatralnej Brechta w Berlinie^[5]. Swoje rzemiosło doskonaliła w kilku niemieckich produkcjach telewizyjnych oraz na scenie z Heidelberg Repertory Company i Schiller Theater w Berlinie^[6].

Po raz pierwszy wystąpiła na ekranie w telewizyjnej adaptacji sztuki Jeana Giraudoux Wojny trojańskiej nie będzie (Der trojanische Krieg findet nicht statt, 1964). Wkrótce Guy Hamilton zaangażował ją do roli Brigit w dreszczowcu szpiegowskim Pogrzeb w Berlinie (Funeral in Berlin, 1966) u boku Michaela Caine’a. W 1968 przeniosła się do Paryża, gdzie wystąpiła na scenie w przedstawieniu Dzień w śmierci Joe Egg (1969) i jako Masza w Trzy siostry (1979) w reż. Luciana Pintilie. Pojawiła się też w trzech odcinkach serialu Arsène Lupin (1971) jako hrabina Natasza. Jej przełomową rolą była postać Sarah i Rachel Stern w melodramacie Claude’a Leloucha Całe nasze życie (1974)^[7]. Kreacja Elsy Opel w dreszczowcu Johna Schlesingera Maratończyk (1976) przyniósł jej nagrodę Bambi i nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej^[8]. Z kolei za rolę Elisabeth w dreszczowcu Charlesa Jarrotta Amator (The Amateur, 1981) otrzymała nominację do Nagrody Genie. Jako Tina, kochanka Romano (Marcello Mastroianni) w melodramacie Nikity Michałkowa Oczy czarne (1987) była nominowana do David di Donatello dla najlepszej aktorki drugoplanowej.

W 2001 zdobyła nominację do Tony Award i Drama Desk za rolę pani Bertholt w sztuce Abby’ego Manna Wyrok w Norymberdze (Judgment at Nuremberg) wystawionej na Broadwayu^[9].

Przewodniczyła jury Złotej Kamery na 47. MFF w Cannes (1994) oraz jury sekcji "Un Certain Regard" na 69. MFF w Cannes (2016). Zasiadała w jury konkursu głównego na 30. MFF w Cannes (1977) oraz w jury Złotej Kamery na 55. MFF w Cannes (2002).

Życie prywatne

W latach 1970–1975 była związana z Philippe de Brocą, z którym ma syna Alexandre (ur. 1971)^[10]. Od listopada 1976 do listopada 1978 spotykała się z Alem Pacino^[10].

Przypisy

1. Marthe Keller. MYmovies.it. [dostęp 2021-06-03]. (wł.).
2. Marthe Keller Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2021-06-03]. (ang.).
3. Marthe Keller Biography (1945-). Film Reference. [dostęp 2021-06-03]. (ang.).
4. Marthe Keller Biography. Yahoo!. [dostęp 2021-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-03)]. (ang.).
5. Marthe Keller. Rotten Tomatoes. [dostęp 2021-06-03]. (ang.).
6. Cori Ellison: Reaching the Top of the Opera World by Accident. „The New York Times”, 29 lutego 2004. [dostęp 2021-07-03]. (ang.).
7. Sandra Brennan: Marthe Keller Biography. AllMovie. [dostęp 2021-07-03]. (ang.).
8. Marthe Keller Awards. AllMovie. [dostęp 2021-07-03]. (ang.).
9. Marthe Keller. Internet Broadway Database. [dostęp 2021-07-03]. (ang.).
10. Marthe Keller Relationships. FamousFix. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Marthe Keller w bazie IMDb (ang.)
• Marthe Keller w bazie Filmweb
• Marthe Keller w bazie Notable Names Database (ang.)

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000121210670
• VIAF: 12491722
• LCCN: no95026998
• GND: 12119857X
• BnF: 13895921g
• SUDOC: 120692112
• NKC: xx0158553
• BNE: XX1297369
• NTA: 070822115
• BIBSYS: 3071203
• J9U: 987007456662105171
• KRNLK: KAC2020M5262
• LIH: LNB:Be5N;=BQ