Marian Wróblewski (ur. 8 grudnia 1933 w Tomaszowie Lubelskim, zm. 28 grudnia 2016 w Busku-Zdroju[1]) – generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Podczas okupacji niemieckiej uczył się na tajnych kompletach. Absolwent szkoły średniej w Lubartowie, członek ZHP. W latach 1951–1953 elew Centrum Wyszkolenia Kwatermistrzowskiego w Poznaniu, które ukończył z I lokatą i we wrześniu 1953 został promowany na podporucznika Marynarki Wojennej w korpusie oficerów kwatermistrzostwa. Po promocji został szefem służby żywnościowej Dywizjonu Okrętów Podwodnych w Gdyni. Od 1955 był kierownikiem sekcji żywnościowej Bazy Brzegowej 1 Brygady Okrętów Podwodnych w Gdyni-Oksywiu, a od 1958 komendy Portu Wojennego w Gdyni. W 1960 uczestniczył w rejsie na okręcie hydrograficznym ORP Bałtyk na Spitsbergen. W latach 1961–1964 studiował na Fakultecie Morskim Wojskowej Akademii Tyłów i Transportu ZSRR w Leningradzie. Studia te ukończył z wyróżnieniem. Po powrocie do kraju został starszym pomocnikiem szefa wydziału służby żywnościowej Kwatermistrzostwa Marynarki Wojennej. W 1968 ukończył z wynikiem bardzo dobrym Wydział Morski Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie i został magistrem ekonomii. Do 1968 służył w Marynarce Wojennej, a następnie przeszedł do Głównego Kwatermistrzostwa WP, gdzie służył w latach 1968-1978, początkowo jako starszy pomocnik szefa wydziału, a od 1975 szef oddziału systemów kierowania. W latach 1978–1980 starszy oficer Zarządu III w Sztabie Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw-Stron Układu Warszawskiego w Moskwie. Po powrocie do kraju został kwatermistrzem i zastępcą dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego ds. kwatermistrzowskich. 27 września 1984 na mocy uchwały Rady Państwa PRL otrzymał nominację na stopień generała brygady; nominację wręczył mu 10 października 1984 w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński.
Inicjator i współtwórca przedsięwzięć rewaloryzacji zabytków w Warszawie i Warszawskim Okręgu Wojskowym. Był głównym organizatorem wystawy "Ochrona zabytków w działalności Warszawskiego Okręgu Wojskowego", otwartej w styczniu 1989 na Zamku Królewskim w Warszawie. Był także członkiem Zarządu CWKS Legia Warszawa i prezesem sekcji zapasów klasycznych w tym klubie[2].
Od października 1993 pozostawał w dyspozycji MON. W styczniu 1994 został pożegnany przez szefa Sztabu Generalnego WP gen. broni Tadeusza Wileckiego i przeniesiony w stan spoczynku z dniem 7 stycznia 1994. Był jednym ze współzałożycieli Klubu Generałów WP w 1996.
Zmarł 28 grudnia 2016 w Busku-Zdroju, rodzinnej miejscowości żony, gdzie osiedlił się w 1996. Został pochowany na Cmentarzu parafialnym w Busku-Zdroju 2 stycznia 2017[3].
Awanse
W trakcie wieloletniej służby w ludowym Wojsku Polskim otrzymywał awanse na kolejne stopnie wojskowe[4]:
Życie prywatne
Był synem Czesława, zawiadowcy stacji kolejowej i Marii z Paszkiewiczów, nauczycielki. W stanie spoczynku mieszkał w Busku-Zdroju. Żonaty z Barbarą. Małżeństwo miało dwie córki[5].
Odznaczenia i wyróżnienia
Przypisy
- ↑ Zmarł Generał Marian Wróblewski w Busku-Zdroju, strona internetowa Towarzystwa Miłośników Buska-Zdroju. tmb.busko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-08)]. (dostęp: 7 stycznia 2017).
- ↑ Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV: S-Ż, Toruń 2010, s. 267
- ↑ Ostatnie pożegnanie Generała Mariana Wróblewskiego, pinczow24.pl (dostęp: 7 stycznia 2017).
- ↑ Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV: S-Ż, Toruń 2010, s. 266-269
- ↑ Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV: S-Z, Toruń 2010, s. 266-269
Bibliografia
- M. Jędrzejko i inni, „Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002)” Wydawnictwo von Borowiecky. Warszawa 2002, s. 319-320 (ISBN 83-87689-46-7)
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV: S-Z, Toruń 2010, s. 266-269
- Walter Pater, Admirałowie 1918-2005. Słownik biograficzny, Gdynia 2006, s. 234
