Od 1917 wykładał chemię rolniczą na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. W 1919 został mianowany profesorem nadzwyczajnym chemii rolniczej na Politechnice Lwowskiej. Był także kierownikiem stacji chemiczno-rolniczej i Stacji torfowej Akademii w Dublanach.
Był popularyzatorem wiedzy i oświaty rolniczej. Był autorem licznych prac z zakresu fizjologii roślin, chemii rolnej, gleboznawstwa, uprawy i nawożenia. Jako pierwszy w Polsce badał mikroelementy. Był inicjatorem rolniczych badań izotopowych. Od 1958 był członkiem korespondentem, od 1961 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[2].
W 1949 został pierwszym redaktorem „Roczników Gleboznawczych”[3]
