Eleanor Margaret Burbidge, z d. Peachey (ur. 12 sierpnia 1919 w Davenport w Anglii, zm. 5 kwietnia 2020 w San Francisco[1]) – astronom, pierwsza kobieta, którą mianowano dyrektorem Royal Greenwich Observatory.
Życiorys
Studiowała na University of London. W 1948 roku wyszła za mąż za astrofizyka Geoffreya Burbidge'a. Pracowała w Obserwatorium Yerkes, California Institute of Technology oraz University of California, San Diego. Prowadziła badania widm gwiazdowych, które były podstawą teorii B²FH, nazwanej tak od nazwisk: małżeństwa Burbidge'ów, Williama Fowlera z USA i sir Freda Hoyle'a z Wielkiej Brytanii. Teoria ta dostarczyła rewolucyjnego wyjaśnienia powstawania pierwiastków chemicznych. Spośród jej publikacji na uwagę zasługuje praca Quasi-Stellar Objects (napisana w 1967 z mężem G. Burbidgem). Miała duży udział w tworzeniu teorii kwazarów[2].
Nagrody i wyróżnienia
Przypisy
Bibliografia
1981 |
|
---|
1982 |
|
---|
1983 |
|
---|
1986 |
|
---|
1987 |
|
---|
1988 |
|
---|
1989 |
|
---|
- 2001: Hermann Bondi, Henry Rishbeth
- 2002: Leon Mestel, J. A. Jacobs
- 2003: John Bahcall, David Gubbins
- 2004: Jeremiah Ostriker, Grenville Turner
- 2005: Margaret Burbidge, Geoffrey Burbidge, Carole Jordan
- 2006: Simon White, Steven Cowley
- 2007: John L. Culhane, Nigel O. Weiss
- 2008: Joseph Silk, B. Kennett
- 2009: David Williams, Eric Priest
- 2010: Douglas Gough, John Woodhouse
- 2011: Richard Ellis, Eberhard Gruen
- 2012: Andy Fabian, John Brown
- 2013: Roger Blandford, Chris Chapman
- 2014: Carlos Frenk, John Zarnecki
- 2015: Michel Mayor, Mike Lockwood
- 2016: John D. Barrow, Philip England
- 2017: Nick Kaiser, Michele Dougherty
- 2018: James Hough, Robert White
- 2019: Robert Kennicutt, Margaret Kivelson
- 2020: Sandra Moore Faber, Yvonne Elsworth
- 2022: George Efstathiou
- 2023: John A. Peacock, Timothy Palmer
- 2024: Gilles Chabrier, John-Michael Kendall
|
XIX wiek |
|
---|
XX wiek |
|
---|
XXI wiek |
|
---|
Identyfikatory zewnętrzne: