Marcin Norbert Gugulski (ur. 25 sierpnia 1958[1] w Warszawie[2]) – polski dziennikarz i polityk, w latach 1991–1992 rzecznik prasowy rządu Jana Olszewskiego.
Życiorys
W okresie PRL związany z działalnością Gromady Włóczęgów 1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta „Czarna Jedynka”, funkcjonującej przy VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Od 1976 był rozpracowywany przez funkcjonariuszy SB[2]. Od tegoż roku współpracował z Komitetem Obrony Robotników. W 1980 współtworzył i do 1981 działał w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów na Uniwersytecie Warszawskim[2]. Maturę zdał w XLII Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Konopnickiej w Warszawie, ukończył następnie cztery lata studiów na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW[3].
Od 1977 związany z podziemnym wydawnictwem Głos, był jednym z redaktorów niezależnego czasopisma „Głos” oraz czasopism NSZZ „Solidarność”, tj. „Wiadomości Dnia” i „Wiadomości”[4].
Po przemianach politycznych z 1989 pracownik wydawnictw oraz dziennikarz, pracował lub współpracował z takimi czasopismami jak: „Gazeta Polska”, „Głos”, „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”[3], „ Ład” i inne. Od 27 grudnia 1991 do 31 maja 1992 był rzecznikiem prasowym rządu Jana Olszewskiego[5] w randze podsekretarza stanu w URM[3]. W opinii Antoniego Dudka jako rzecznik rządu unikał kontaktów z dziennikarzami[6]. W kadencji 2005–2008 był członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[7].
Bliski współpracownik Antoniego Macierewicza, należał do inicjowanych lub współtworzonych przez niego ugrupowań (ZChN, Akcja Polska, RdR, ROP, RKN i RP)[3]. W 2007 powołany w skład Komisji Weryfikacyjnej ds. byłych pracowników i żołnierzy Wojskowych Służb Informacyjnych. Zatrudniony w latach 2006–2010 w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, następnie w biurze poselskim Antoniego Macierewicza i centrali Prawa i Sprawiedliwości, do której to partii wstąpił w 2014. Od 2010 doradca powołanego przez parlamentarzystów PiS zespołu parlamentarnego ds. zbadania przyczyn katastrofy Tu-154M w Smoleńsku[3]. W 2016 został członkiem Podkomisji ds. Ponownego Zbadania Wypadku Lotniczego (katastrofy Tu-154M w Smoleńsku), powołanej przy Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego przez ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza[8][9].
W wyborach samorządowych w 2010[10] i w 2014 wybierany do Rady Dzielnicy Mokotów. Objął funkcję wiceprzewodniczącego Klubu Radnych Prawa i Sprawiedliwości[11]. W 2015 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski w okręgu warszawskim[12].
Życie prywatne
Jest synem Ireneusza Gugulskiego[13], siostrzeńcem Szczepana Bauma, mężem Katarzyny Chmiel-Gugulskiej oraz bratem Zofii Staneckiej.
Odznaczenia
Postanowieniami prezydenta RP Andrzeja Dudy został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2017)[14][15] oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2018)[16]. W 2007 prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu Złoty Krzyż Zasługi[17]. W 1999 wyróżniony odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”[17].
Przypisy
