Malcolm McLaren
Malcolm McLaren (2009)
|
Imię i nazwisko
|
Malcolm Robert Andrew Edwards[1]
|
Data i miejsce urodzenia
|
22 stycznia 1946[2] Londyn[3]
|
Data i miejsce śmierci
|
8 kwietnia 2010 Bellinzona[4], Szwajcaria
|
Przyczyna śmierci
|
międzybłoniak[4] / rak[4]
|
Gatunki
|
rock alternatywny, pop alternatywny, indie rock, new age, worldbeat, new wave, punk rock[5]
|
Zawód
|
menedżer, projektant mody, muzyk
|
Powiązania
|
New York Dolls, The Strand, Sex Pistols, Adam and the Ants, Bow Wow Wow, Jungk
|
Strona internetowa
|
Malcolm McLaren, właśc. Malcolm Robert Andrew Edwards[6] (ur. 22 stycznia 1946 w Londynie, zm. 8 kwietnia 2010 w Bellinzonie w Szwajcarii) – brytyjski impresario, publicysta, projektant mody i muzyk szkocko-żydowskiego pochodzenia, promotor punk rocka i menedżer zespołu Sex Pistols[5][7].
Życiorys
Urodził się w Londynie jako syn Petera McLarena, inżyniera ze Szkocji, i Emily Isaacs. Gdy miał dwa lata, jego ojciec wyjechał. Wraz z bratem Stuartem był wychowywany głównie przez Rose Corre Isaacs, babcię ze strony matki[6], bogatą córkę hiszpańsko-portugalskich Żydów sprzedawców diamentów w Stoke Newington. Uczęszczał do szkół artystycznych[6]. Uczył się między innymi w Chiswick Polytechnic, Croydon College of Art[8], St. Martin’s College of Art i Harrow Art College[9]. Porzucił edukację w 1971 roku.
Pod koniec lat 60. włączył się w działania międzynarodowego ruchu sytuacjonistów, skupiającego głównie artystów, architektów i radykalnych działaczy studenckich z Francji, Holandii, Belgii, Danii i Włoch. Ich działania od strony ideologicznej opierały się na połączeniu neomarksizmu z anarchizmem, natomiast artystycznie nawiązywali do dadaizmu i surrealizmu. W 1968 roku próbował, bez powodzenia, dostać się do Paryża i wziąć udział w wydarzeniach majowych. Później zaadaptował idee sytuacjonistów do promocji muzyki.
W 1965 związał się z projektantką mody Vivienne Westwood[10]. Mieli syna Josepha Ferdinanda Corré (ur. 30 listopada 1966)[11]. W październiku 1971 roku w Londynie na 430 King’s Road otworzyli sklep „Let It Rock”, później znany różnie jako „Sex”, „Too Fast To Live Too Young To Die” i „Seditionaries”. Razem zrewolucjonizowali modę. Początkowo sklep oferował przede wszystkim ubrania w stylu subkultury „Teddy boys”, równolegle Westwood i McLaren projektowali kostiumy teatralne oraz filmowe. W projektach ubrań McLaren i Westwood wykorzystali punkowy styl. Westwood otworzyła cztery sklepy w Londynie, które ostatecznie rozwijały się w Wielkiej Brytanii i na świecie, sprzedając coraz bardziej różnorodny asortyment towarów.
W roku 1974 McLaren poleciał do Nowego Jorku, gdzie po raz pierwszy zobaczył protopunkowy zespół New York Dolls. Wtedy doszedł do wniosku, że zostanie menedżerem grupy. Formacja nie odniosła jednak sukcesu i wkrótce zakończyła działalność. McLaren wrócił do Londynu w 1975 r. i postanowił zmienić profil sklepu – w ofercie pojawiły się stroje dla fetyszystów, sadomasochistów i koszulki z pornograficznymi nadrukami. W projektach ubrań McLaren i Westwood wykorzystali punkowy styl, który artysta zobaczył w Nowym Jorku. Zmieniła się także nazwa sklepu, z Let It Rock na Sex.
W 1975 podjął się opieki menedżerskiej nad zespołem The Strand, z którego później powstała grupa Sex Pistols. Ten zespół zrewolucjonizował muzykę rockową i był jedną z najważniejszych formacji w historii. Stanowił całkowite zaprzeczenie tradycyjnego społeczeństwa brytyjskiego. Grupa była wyrzucana z kolejnych wytwórni płytowych i wywoływała ogólne zgorszenie. Po kilku latach doszło do konfliktu między członkami Sex Pistols a McLarenem, który ostatecznie zakończył się w sądzie i McLaren musiał zrzec się praw do nazwy ‘Sex Pistols’[12].
Po rozwiązaniu Sex Pistols McLaren został menedżerem formacji Adam and the Ants z Adamem Antem. Później na bazie tej grupy założył formację Bow Wow Wow. W 1983 wydał album „Duck Rock”, na którym połączył wpływy muzyki afrykańskiej, amerykańskiej i hip-hopu. Dwa single z tej płyty, „Buffalo Gals” i „Double Dutch”, stały się przebojami po obu stronach Atlantyku. McLaren wydał jeszcze kilka albumów, w tym Fans (1985)[13], ale żaden nie powtórzył już sukcesu.
W kolejnych latach McLaren nadal prowadził bogatą działalność artystyczną – między innymi angażował się w produkcje filmowe i telewizyjne, a w roku 1993 nagrał płytę „Paris”, na której znalazł się utwór „Paris, Paris” – duet z francuską gwiazdą kina Catherine Deneuve. Cztery lata później założył zespół Jungk, w którym występowały trzy azjatyckie wokalistki, jednak grupa nie odniosła sukcesu.
McLaren spotkał się z Koreanką Young Kim na imprezie w Paryżu. Była jego dziewczyną przez ostatnie 12 lat jego życia. W 2002 roku zamieszkała z nim, mieszkali razem w Paryżu i Nowym Jorku. Zmarł 8 kwietnia 2010 w Szwajcarii, po kilkuletniej walce z nowotworem złośliwym zwanym międzybłoniakiem opłucnej[14][15].
Dyskografia
- Albumy
- Single
Rok
|
Tytuł
|
Pozycja na liście
|
USA [17]
|
LP3
|
1983
|
Buffalo Gals
|
33 |
–
|
Double Dutch
|
47 |
28[18]
|
1989
|
Deep in Vogue
|
1 |
–
|
Waltz Darling
|
43 |
–
|
1994
|
Paris Paris
|
|
10[19]
|
1995
|
Je t’aime… moi non plus
|
– |
36[20]
|
„–” pozycja nie była notowana.
|
Przypisy
- ↑ Malcolm McLaren w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Malcolm McLaren w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Malcolm McLaren w bazie Filmweb
- ↑ a b c Malcolm McLaren w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ a b William Ruhlmann: Malcolm McLaren Biography. AllMusic. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ a b c William Grimes (2010-04-09): Malcolm McLaren, Who Managed Punk Stars, Dies at 64. „The New York Times”. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ Malcolm McLaren. Listal. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ Mick Brown (2010-04-10): Farewell to Malcolm McLaren. „The Daily Telegraph”. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ Alison Boshoff (2012-10-02): Malcolm McLaren dies aged 64. „Daily Mail”. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ Vivienne Westwood w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Alex Young (2016-11-26): Joe Corré, son of Sex Pistols manager Malcolm McLaren, burns $7 million worth of punk artifacts. Consequence of Sound. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ A. Jones (2010-04-08): Music mourns godfather of punk Malcolm McLaren. „The Independent”. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ John Hind (2014-03-16): Malcolm McLaren: why I gave up wine tasting for art. The Guardian. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ Murray Wardrop (2010-04-11): Malcolm McLaren 'killed by asbestos in Sex shop'. The Daily Telegraph. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ Graff G. (2010-04-08): Malcolm McLaren, Former Sex Pistols Manager, Dies. „Billboard”. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 1996 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-22] .
- ↑ Artist Search for „malcolm mclaren” | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego [online], www.lp3.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ Polskie RadioP.R. SA Polskie RadioP.R., Lista Przebojów Trójki - Polskie Radio Online [online], lp3.polskieradio.pl [dostęp 2018-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-11] .
- ↑ Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego [online], www.lp3.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).