Od 1898 członek i działacz SDPRR, od rozłamu 1907 we frakcji bolszewickiej prowadził działalność polityczną na emigracji w Wielkiej Brytanii, żonaty z brytyjską obywatelką Ivy Low (Ivy Law[1]).
Od 1917 w dyplomacji radzieckiej, rok później internowany jako zakładnik za aresztowanego w Moskwie angielskiego agenta SIS Roberta Bruce’a Lockharta (31 sierpnia 1918 r.). Od 1921 pełnił funkcję zastępcy komisarza ludowego spraw zagranicznych.
Udało mu się odwrócić uwagę reszty świata od dokonywanych w ZSRR zbrodni (kolektywizacja, Wielka czystka), głosząc hasła rozbrojenia i walki z faszyzmem doprowadził do wzrostu autorytetu i prestiżu władz ZSRR. Wprowadził do dyplomacji termin „pokojowe współistnienie” oraz frazę „pokój jest niepodzielny”.
3 maja 1939 został usunięty ze stanowiska przez Józefa Stalina, gdy ten zdecydował się zacieśnić współpracę z dyktatoremRzeszyAdolfem Hitlerem. Po jego usunięciu aresztowano wszystkich jego współpracowników.
W latach 1941–1943 pełnił funkcję ambasadora ZSRR w USA (na tym stanowisku podpisał Deklarację Narodów Zjednoczonych), a od 1942 również na Kubie. Po powrocie do Moskwy objął stanowisko zastępcy ludowego komisarza spraw zagranicznych, które pełnił do 1946.
Członek Komitetu CentralnegoWKP(b) od 1934 roku, wykluczony w lutym 1941 roku.
.svg)
