Irena Szymańska . Małgorzata Baranowska, Ryszard Matuszewski , Wisława Szymborska w PEN-Clubie we wrześniu 1996Grób Małgorzaty Baranowskiej na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie Małgorzata Baranowska (ur. 15 marca 1945 [1] Krakowie [1] 22 stycznia 2012 w Warszawie [2] polska poetka [1] pisarka , krytyczka[1] [1]
Po ukończeniu studiów polonistycznych na Uniwersytecie Warszawskim pracowała w Instytucie Wydawniczym Nasza Księgarnia . Od 1972 pracowała w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk [1] Polskim Radiu [3] [4]
Członkini Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich . Publikowała w czasopismach „Teksty Drugie ”, „Res Publica Nowa ”, „Twórczość ”, „Konteksty ”. Dwukrotnie nominowana do Nagrody Literackiej Nike : w 2000 za książkę Prywatna historia poezji [5] Posłaniec uczuć: prywatna historia pocztówki [6] [7] Ministra Kultury .
Przez 30 lat ciężko chorowała (na toczeń rumieniowaty układowy ), a swoim zmaganiom poświęciła książkę To jest wasze życie. Być sobą w chorobie przewlekłej (1994)[8]
Pogrzeb pisarki odbył się 27 stycznia 2012 w kościele pw. św. Karola Boromeusza na Starych Powązkach , gdzie spoczęła[9] [10]
tomy poezji:
rozprawy i eseje poświęcone poezji:
Surrealna wyobraźnia i poezja (1984 [1] Tak łatwo było nic o tym nie wiedzieć: Szymborska i świat (1996 )[1] Prywatna historia poezji (1999 )[1] proza filologiczna
Pamiętnik mistyczny (1988 )[1] To jest wasze życie. Być sobą w chorobie przewlekłej (1994 )[1] esej
Warszawa: miesiące, lata, wieki (1996 )[1] pozostałe
Jak słońce pilnowało żyrafek (1988) – dla dzieciPawie oczka (1988) – dla dzieciPosłaniec uczuć: prywatna historia pocztówki (2003)Tylko się rozejrzeć. Szczęście codzienne (2004)
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
.jpg)
