László Lékai

László Lékai
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Virescit succisa
Odcięta odrasta
Kraj działania

Węgry

Data i miejsce urodzenia

12 marca 1910
Zalalövő

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1986
Budapeszt

Miejsce pochówku

bazylika Ostrzyhomska

Arcybiskup Esztergom
Okres sprawowania

1976–1986

Prymas Węgier
Okres sprawowania

12 lutego 1976–30 czerwca 1986

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 października 1934

Nominacja biskupia

8 lutego 1972

Sakra biskupia

16 marca 1972

Kreacja kardynalska

24 maja 1976
Paweł VI

Kościół tytularny

S. Teresa al Corso d’Italia

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 marca 1972

Konsekrator

József Ijjas

Współkonsekratorzy

József Cserháti
József Bánk

László Lékai (ur. 12 marca 1910 w Zalalövő, zm. 30 czerwca 1986 w Budapeszcie) – węgierski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Ostrzyhomia i prymas Węgier w latach 19761986.

Życiorys

László Lékai urodził się we wsi Zalalövő w komitacie Zala w rodzinie garncarza i zduna. Przyszły prymas uczęszczał do gimnazjum w Nagykanizsa, a następnie do gimnazjum pijarów w Veszprémie, gdzie po maturze zgłosił się do seminarium duchownego Davidicum. Od 1928 był studentem Collegium Germanicum et Hungaricum w Rzymie. 28 października 1934 został w Rzymie wyświęcony na kapłana. Studia teologiczne ukończył 28 października 1934, uzyskując tytuł doktora. Początkowo był wikariuszem w miejscowości Ukk, a potem został przełożonym do spraw oświatowych w seminarium duchownym Davidicum w Veszprémie, gdzie od 1937 był również profesorem. Jednocześnie z rozwiązywaniem coraz trudniejszych zadań diecezjalnych ks. László Lékai pozostawał proboszczem w Balatonlelle.

Ksiądz Lékai często jeździł do sąsiadującej z Balatonlelle miejscowości Balatonboglár, gdzie był gościem proboszcza dra Béli Varga oraz polskiego gimnazjum. Niejeden raz przyjeżdżał tu w towarzystwie hrabiny Erzsébet Szapáry, ks. prałata Miklósa Beresztóczyego, sekretarza Instytutu Polskiego Zdzisława Antoniewicza, dra Józefa Antalla seniora, prezesa polskiego Komitetu Obywatelskiego Henryka Sławika, dyrektora Instytutu Polskiego Zbigniewa Załęskiego i innych. Polskiemu gimnazjum w Balatonboglár do końca wojny udzielał dużej pomocy organizacyjnej, finansowej i moralnej, mobilizując do tej ważnej dla niego sprawy wielu innych księży i to nie tylko z diecezji vesprémskiej. Fakt ten nie pozostał w tajemnicy przed hitlerowcami.

W 1944 ks. László Lékai został radcą biskupim i proboszczem w Murakeresztúr. W latach 19441948 był już sekretarzem biskupa, m.in. w latach 19441945 Józsefa Mindszentyego. Kilka dni po zajęciu Węgier przez III Rzeszę razem z biskupem Mindszentym ks. László Lékai został uwięziony przez Gestapo w jednym z najsurowszych więzień na Węgrzech – w Sopronkőhida, skąd uwolniono ich dopiero w lipcu po interwencji regenta Miklósa Horthyego. Po przewrocie Szálasiego 27 listopada 1944 roku ks. Lékai i biskup Mindszenty znów zostali uwięzieni w Sopronkőhida.

Po zakończeniu działań wojennych ks. László Lékai wrócił do swojej parafii w Balatonlelle i do wcześniejszych obowiązków kurialnych. Po uwięzieniu kardynała Mindszentyego ks. Lékai został odsunięty na bok i z kurii biskupiej w Veszprémie wrócił do Balatonlelle. Po latach oceniano w prasie: „potrafił znaleźć wspólne słowo z każdym wiernym i dlatego ludzie tłumnie przychodzili do niego ze swoimi troskami”. W 1972 został mianowany administratorem apostolskim diecezji veszprémskiej, a wkrótce po tym jej koadiutorem i biskupem tytularnym Girus Tarasii. Wtedy uruchomił wydział korespondencyjny Akademii Teologicznej w Budapeszcie.

12 lutego 1976 papież Paweł VI mianował bpa László Lékaia arcybiskupem budapeszteńsko-ostrzyhomskim, a 24 maja 1976 abp Lékai otrzymał kapelusz kardynalski. Jego tytularnym kościołem w Rzymie został znajdujący się poza murami kościół pod wezwaniem św. Teresy. Jako prymas abp László Lékai, mimo stałego nacisku ze strony komunistycznych władz, trzymał się linii prymasa Mindszentyego. Brał udział w obu konklawe w 1978 roku. To jemu przypadło w udziale uzyskać od papieża Pawła VI pomieszczenie w grocie pod bazyliką św. Piotra w Rzymie, gdzie dwadzieścia pięć lat później papież Jan Paweł II 8 października 1980 poświęcił kaplicę Najświętszej Pani Węgier (Magyarok Nagyasszonya Kápolna).

Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (pośmiertnie, 2010)[1].

Bibliografia

  • László Lékai [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2016-01-15] (ang.).

Przypisy

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!