Leszek Dranicki
|
| Data i miejsce urodzenia
|
3 czerwca 1949
Gdańsk
|
| Instrumenty
|
gitara, śpiew
|
| Gatunki
|
jazz, cool jazz, ballada jazzowa[1], blues
|
| Zawód
|
gitarzysta, wokalista, kompozytor, grafik, publicysta, pedagog
|
| Aktywność
|
od lat 70.
|
| Powiązania
|
Tadeusz Nalepa, Janusz Muniak, Grażyna Auguścik, Maciej Sikała i in.
|
| Zespoły
|
| Baszta, Krzak, Antiquintet, Sami Swoi, Free Blues Band, Operating Conditions, Orange Trane i in.
|
|
|
Leszek Dranicki (ur. 3 czerwca 1949 w Gdańsku[2]) – polski wokalista i gitarzysta wykonujący muzykę z pogranicza jazzu i bluesa; kompozytor, grafik, publicysta, pedagog.
Życiorys
Z wykształcenia jest artystą plastykiem i absolwentem gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (dzisiejsza Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku) oraz autorem wielu projektów i realizacji z dziedziny architektury wnętrz. W 1973 roku został laureatem konkursu Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Zamościu[3].
W 1976 roku był współzałożycielem legendarnej formacji jazzowej Baszta, nagrodzonej na festiwalu Jazz Nad Odrą '77. Koncertował z nią w klubach Polski, Niemiec, Finlandii i Szwajcarii. W latach 1982–1983 współpracował z grupą Krzak, z którą nagrał album pt. Krzak’i i jeździł w trasy koncertowe. Po rozpadzie śląskiego zespołu wszedł w skład Antiquintetu (w 1983)[4]. W późniejszych latach współpracował m.in. z Tadeuszem Nalepą, Januszem Muniakiem, Grażyną Auguścik, a także z big bandem Sami Swoi i Free Blues Bandem[1].
W 1986 roku nagrał pierwszą autorską, solowy album zatytułowany With A Little Help..., z którego utwory posłużyły jako tło do programu telewizyjnego wyemitowanego przez TVP2. Kilka lat później powstał kolejny program telewizyjny pod nazwą Kolory. W obydwu wzięli udział m.in.: Zbigniew Jaremko, Eryk Kulm i Andrzej Cudzich. Gdański muzyk jest także autorem scenariuszy tych produkcji. W latach dziewięćdziesiątych pojawił się w awangardowym projekcie Ryszarda Miśka Teatr Instrumentalny przy Teatrze Muzycznym w Gdyni, w towarzystwie m.in. Olgi Szwajgier i Helmuta Nadolskiego.
Jako publicysta zadebiutował w tygodniku muzycznym WOW!!!, publikując na łamach tego czasopisma obszerne fragmenty własnych autobiografii Byłem klezmerem i Byłem bigbitowcem. Był także felietonistą Dziennika Bałtyckiego (Zapiskami przechodnia) i recenzentem muzycznym. W latach 1998−2000 wokalista nagrał trzy autorskie płyty: Duet, Andaluzja i Kolędy Jazzowe Na Głos, Saksofon i Gitarę (jest również autorem ich szaty graficznej). W nagraniach wzięli udział: Maciej Sikała, Piotr Wojtasik, Leszek Możdżer, Piotr Lemańczyk i Jacek Olter. Gdański muzyk jako muzyk sesyjny pojawił się na płytach: Rudiego Schubertha, Gorana Larsena, Piotra Lemańczyka i innych.
Wykłada na tzw. Małej Akademii Jazzu, jest także grafikiem i projektantem. Jako pedagog od wielu lat prowadzi pracownie rysunku i malarstwa, w Akademii Multimedialnej i w Gdańskim Archipelagu Kultury – Integracyjny Klub Winda. W 2006 roku w gdańskim Teatrze Leśnym odbył się jego benefis z okazji 30-lecia pracy artystycznej. W 2010 roku wokalista nagrał kolejną autorską płytę pt. Listy Jazzujące[5].
Dyskografia
Płyty autorskie
Inne nagrania
Z zespołem Baszta:
Z zespołem Krzak:
Z zespołem Operating Conditions:
Z Leszkiem Winderem:
Z zespołem Orange Trane:
Z Maciejem Sikałą:
- 2000 – Kolędy Jazzowe Na Głos, Saksofon i Gitarę (Radio Plus)
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
