Leonardo Bistolfi
Leonardo Bistolfi
|
Data i miejsce urodzenia
|
15 marca 1859 Casale Monferrato
|
Data i miejsce śmierci
|
3 września 1933 La Loggia
|
Narodowość
|
włoska
|
Dziedzina sztuki
|
rzeźba
|
Epoka
|
symbolizm, secesja
|
Ważne dzieła
|
- Poległym
- Giuseppe Garibaldi
- Piękno wyzwolone z materii
|
|
Odznaczenia
|
|
|
Leonardo Bistolfi (ur. 15 marca 1859 w Casale Monferrato, zm. 3 września 1933 w La Loggii) – włoski rzeźbiarz i polityk, przedstawiciel symbolizmu.
W roku 1876 rozpoczął studia u Giosuè Argentiego w mediolańskiej Akademii Sztuk Pięknych di Brera. Od roku 1880 kontynuował naukę u Odoarda Tabacchiego w turyńskiej Accademia Albertina. Prace Bistolfiego z początkowego okresu twórczości (Praczki, Wieczór, Zachód słońca, Kochankowie) zdradzają, że bliskie mu były założenia ruchu scapigliatura, jednak już Anioł śmierci z roku 1882 i popiersie Antonia Fontanesiego z roku 1883 świadczą o fascynacji symbolizmem, któremu pozostał wierny do końca życia. Jest autorem medalionów i rzeźbiarskich portretów ukazujących włoskie osobistości: malarza Lorenza Delleaniego, królów Wiktora Emanuela II i Humberta I, kryminologa Cesare Lombrosa, pisarzy Edmonda De Amicisa i Vittoria Berseazia oraz publicystę Emilia Trevesa[1].
W latach 1892–1908 Bistolfi zajmował się często sztuką sepulkralną, tworząc wiele posągów i płaskorzeźb nagrobnych. W latach 1895–1905 wystawiał swoje prace na Biennale w Wenecji. W roku 1902 wraz z Davidem Calandrą, Giorgiem Ceragiolim, Enrikiem Reycendem i Enrikiem Thovezem założył pismo o sztuce „L’Arte Decorativa Moderna”. Do jego znanych dzieł należą także pomniki poświęcone: ofiarom wojny (Poległym, Casale Monferrato), bojownikowi Giuseppe Garibaldiemu (Savona), malarzowi Giovanniemu Sagantiniemu (Piękno wyzwolone z materii, Rzym) i poecie Giosuè Carducciemu (Bolonia)[2].
Odznaczony Orderem Zasługi za Pracę (1890) oraz Orderem Sabaudzkim Cywilnym (1913)[3].
Przypisy
- ↑ Donatella Taverna, Leonardo Bistolfi dalla formazione a Brera alla grande esposizione di Torino, „Studi Piemontesi”, 1983, t. XII, s. 339-351.
- ↑ Alfonso Panzetta, Nuovo dizionario degli scultori italiani dell'Ottocento e del Primo Novecento, Adarte, Torino 2003, t. I, s. 94-95.
- ↑ Leonardo Bistolfi. scultura-italiana.com. [dostęp 2015-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-31)]. (wł.).
Identyfikatory zewnętrzne: