Pająki małych do średnich rozmiarów[2], przy czym u kątnika większego dochodzić mogą do 18 mm długości ciała i około 100 mm rozpiętości odnóży[3][4]. Mają osiem oczu w dwóch poziomych rzędach po cztery. Stopy mają wyposażone w trzy pazurki i trichobotria o rozmiarach zwiększających się ku wierzchołkowi stopy[2][5]. Z wyjątkiem rodzaju Tamgrinia brak u nich siteczka przędnego[2]. Stożeczek u Ageleninae jest parzysty, zaś u Coelotinae go brak[2][5]. Przetchlinkitchawek leżą blisko kądziołków przędnych i często są trudno dostrzegalne[6][5]. Kądziołki tylnych par są dwuczłonowe, dłuższe niż przednich[6][5][2].
Sieci łowne tych pająków są poziome, płachtowate, na jednym z końców wyposażone w lejek, w którym przesiaduje pająk[9][6][2]. Budowane są m.in. wśród roślinności, skał, w jaskiniach i budynkach[2]. U rodzajów Agelena, Tegenaria czy Eratigena sieci osiągają dość pokaźne rozmiary[6], podczas gdy u Coelotinae są małe[5]. W ciasnych miejscach sieć może być bardziej lejkowata, a pod kamieniami wręcz rurkowata[6].
Niemal wszystkie gatunki lejkowcowatych są niegroźne dla ludzi, choć ugryzienie kątnika wiejskiego (Eratigena agrestis) może być groźne z medycznego punktu widzenia i są dowody, że może wywoływać zmiany martwicze[10]. Jednak kwestia ta nadal podlega dyskusji[11].
Taksonomia
Rodzina ta wprowadzona została w 1837 roku przez C.L. Kocha jako Agelenides. W 1850 autor ten podzielił ją na 3 podrodziny: Eigentliche Trichterspinnen, Wanderspinnen i Wasserspinnen. W 1869 Thorell wprowadził podział na podrodziny: Amaurobiinae, Agaleninae i Argyronetinae. Simon w swoich pracach z przełomu XIX i XX wieku dzielił ją na 4 podrodziny: Nicodaminae, Cybaeinae, Hahniae i Ageleninae. Każda z nich ma obecnie status osobnej rodziny, a tym który pierwszy zawęził koncept lejkowcowatych do Ageleninae w sensie Simona, był w 1967 Lehtinen. Badania z XXI wieku wskazują również na zasadność zaliczania do lejkowcowatych podrodziny Coelotinae, choć bywała ona klasyfikowana w sidliszowatych. Ogólnie relacje filogenetyczne w obrębie lejkowcowatych pozostają jednak słabo poznane[2].
Według danych z początku 2017 do rodziny tej zalicza się 1223 opisanych gatunków z 74 rodzajów[12]:
↑Agelenidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System(ang.).
↑ abcdefghA. Bolzern, D. Burckhardt, A. Hänggi. Phylogeny and taxonomy of European funnel-web spiders of the Tegenaria-Malthonica complex (Araneae: Agelenidae) based upon morphological and molecular data. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 168, s. 723–848, 2013. DOI: 10.1111/zoj.12040.
↑Heiko Bellmann: Przewodnik kieszonkowy: Pająki. Warszawa: Multico O. W., 1998. Brak numerów stron w książce
↑ abcdeWang, Xin-Ping. A generic-level revision of the spider subfamily Coelotinae (Araneae, Amaurobiidae). „Bulletin of the AMNH”, s. 269, 2002. ISSN0003-0090.
↑ abcdeMichael John Roberts: The Spiders of Great Britain and Ireland. Volume 1. Atypidae to Theridiosomatidae. Harley Books, 1985, s. 156.
↑Martín J. Ramírez, Cristian Grismado, Theo Blick. Notes on the spider family Agelenidae in southern South America (Arachnida: Araneae). „Revista Ibérica de Aracnología”. 9, s. 179–118, 2004. ISSN1576-9518.