Polska
krakowskie
miechowski
6 października 1954
1 stycznia 1973
Książ Wielki
5
27
Książ Wielki – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Książ Wielki z siedzibą GRN w Książu Wielkim utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie miechowskim w woj. krakowskim, na mocy uchwały nr 24/IV/54 WRN w Krakowie z dnia 6 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Książ Wielki, Wielka Wieś, Częstoszowice, Konaszówka i Moczydło ze zniesionej gminy Książ Wielki w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
15 października 1956 (dzień ogłoszenia uchwały) do gromady Książ Wielki przyłączono wieś Głogowiany bez Kolonii Wrzosy Duże o łącznej powierzchni 385,32 ha z gromady Bryzdzyn[8].
31 grudnia 1959 do gromady Książ Wielki przyłączono obszar zniesionej gromady Rzędowice, wieś Małoszów ze zniesionej gromady Giebułtów oraz przysiółek Wrzosy ze zniesionej gromady Bryzdzyń[9].
30 czerwca 1960 do gromady Książ Wielki przyłączono wieś Giebułtów z gromady Kalina Wielka[10].
31 grudnia 1961 do gromady Książ Wielki przyłączono obszar zniesionej gromady Antolka[11].
1 stycznia 1969 z gromady Książ Wielki wyłączono wieś Giebułtów włączając ją z powrotem do gromady Kalina Wielka[12].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[13][14]. 1 stycznia 1973 reaktywowano gminę Książ Wielki[15].