Książęta Conti (fr. de Conti) – francuski ród arystokratyczny, stanowiący młodszą gałąź rodu książąt de Condé, który z kolei stanowił gałąź królewskiej dynastii Burbonów.
Tytuł ten nadany został najmłodszemu synowi Ludwika I, pierwszego księcia de Condé, i Eleonory de Roye. Nazwa Conti pochodziła od nazwy małego miasteczka Conti-sur-Selles, położonego pod Amiens. Najpierw był to tytuł markiza Conti, później został podniesiony do rangi księcia.
Przedstawiciele tego rodu odgrywali w XVI i XVII wieku, we Francji znaczącą rolę:
Wielokrotnie pretendowali na królów Francji i Polski np. Franciszek Ludwik Burbon, czwarty książę Conti (1664-1709). Linia książąt Conti wygasła w 1814, podobny los spotkał też ich starszą linię - Kondeuszy (linię de Bourbon-Condé), która wygasła w 1830 roku.