Była drugą z trzech córek Franciszka Bulaka i Stanisławy z domu Kozera[3][4]. Ukończyła szkołę podstawową w Nasielsku, następnie w 1935 Gimnazjum Żeńskie im. Marii Konopnickiej w Łomży[5]. W 1939 uzyskała dyplom na Wydziale Nauczycielskim Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Warszawie.
Od 1944 współpracowała z Filharmonią Lubelską. Debiutowała w 1947 w Operze Śląskiej w Bytomiu jako Amneris w AidzieGiuseppe Verdiego. Przez dziesięć lat była jedną z czołowych artystek śląskiej sceny. Od 1957 wchodziła w skład zespołu solistów Opery Warszawskiej do przejścia na emeryturę 1981[7]. Występowała gościnnie na scenach operowych oraz koncertowych prawie wszystkich krajów Europy. 27 września 1961 wystąpiła w mediolańskiej La Scali, gdzie pod batutą Jana Krenza zaśpiewała partię mezzosopranową w Stabat Mater Szymanowskiego. Ponadto śpiewała na scenach i estradach: Berlina, Budapesztu, Bukaresztu, Brukseli, Palermo, Rzymu, Sofii oraz Moskwy, Taszkientu i Leningradu[5].
W repertuarze miała ponad 40 partii operowych, odnosiła także sukcesy w repertuarze oratoryjno-kantatowym; przez wiele lat była jedyną w Polsce mezzosopranową odtwórczynią dzieł oratoryjnych.
W 1960 występowała w spektaklu telewizyjnym Przygoda Króla Artura[8]. W 1973 była głównym bohaterem w filmie dokumentalnym Lekcja śpiewu reżyserowanego przez Stanisława Kokesza[9]. W 1981 współpracowała w filmie dokumentalnym Harnasiowa nuta[10]. W 1984 wystąpiła w filmie dokumentalnym Karol Szymanowski. Stabat Mater[11].
Była członkiem Oddziału Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej[3].
