Korpus Weteranów Walk o Niepodległość

Korpus Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej – polska honorowa wspólnota żołnierska powołana ustawą z 14 marca 2014 o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2014 poz. 496)^[1].

Członkostwo

Do Korpusu automatycznie zaliczane są osoby posiadające uprawnienia kombatanckie z tytułu:

pełnienia służby wojskowej w Wojsku Polskim lub w polskich formacjach wojskowych przy armiach sojuszniczych podczas działań wojennych prowadzonych przez Polskę na wszystkich frontach,

pełnienia służby w polskich podziemnych formacjach i organizacjach, w tym w działających w ramach tych organizacji oddziałach partyzanckich w okresie II wojny światowej,
pełnienia służby wojskowej w armiach sojuszniczych, a także w sojuszniczych organizacjach ruchu oporu w okresie II wojny światowej, z wyjątkiem formacji Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR (NKWD) oraz innych specjalnych formacji, które prowadziły działalność przeciwko ludności polskiej,
pełnienia służby w polskich podziemnych formacjach wojskowych lub organizacjach niepodległościowych na terytorium Państwa Polskiego w jego granicach sprzed dnia 1 września 1939 oraz w granicach powojennych w okresie od wkroczenia armii ZSRR do dnia 21 października 1963, jeżeli były to formacje lub organizacje stawiające sobie za cel niepodległość i suwerenność Polski,
uczestniczenia w walkach w jednostkach Wojska Polskiego oraz zmilitaryzowanych służbach państwowych z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz grupami Wehrwolfu,
uczestniczenia w tzw. Niszczycielskich Batalionach na dawnych ziemiach polskich w województwach: lwowskim, stanisławowskim, tarnopolskim i wołyńskim w obronie ludności polskiej przed ukraińskimi nacjonalistami w latach 1944–1945,
udziału w okresie do 31 grudnia 1945 w walkach o zachowanie suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego w zmilitaryzowanych służbach państwowych,
zaokrętowania marynarzy polskich w charakterze członków załogi na statku bandery własnej lub bandery koalicyjnej, przeznaczonym do działań wojennych w okresie II wojny światowej,
uczestniczenia w latach 1914–1945 w walkach o polskość i wolność narodową Śląska, Wielkopolski, ziemi lubuskiej, Gdańska, Pomorza i Kaszub oraz Warmii i Mazur, a także innych ziem zagarniętych przez zaborców,
brania czynnego udziału w zbrojnym wystąpieniu o wolność i suwerenność Polski w Poznaniu w czerwcu 1956, który spowodował śmierć lub uszczerbek na zdrowiu^[1].

Przywileje

Członkostwo w Korpusie potwierdzane jest legitymacją, wydawaną na wniosek członka Korpusu przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Członkowie Korpusu mogą otrzymać Karty Kombatanta. Uprawniają one do niestosowania się do niektórych znaków drogowych, dotyczących zakazu ruchu lub postoju, na zasadach określonych dla osoby niepełnosprawnej^[1]. Członkowie Korpusu mają też prawo do jednorazowego, bezpłatnego otrzymania ubioru mundurowego na własność i do noszenia go, wraz z oznakami stopni wojskowych^[2].