Od 1920 był członkiem Société nationale des beaux-arts, od 1929 należał do Société du Salon d'Automne. W 1933 wstąpił do Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków w Krakowie, a w 1956 do Związku Artystów Polskich we Francji. W 1939 został honorowym prezesem Związku Polskich Artystów Grafików.
Swoje prace podpisywał „Konstanty Brandel z Warszawy”. Był twórcą wielu cyklów obrazów i grafik, m.in. Katedry, Pogrzeb własny, Mnich, Śmierć Apollina, Witraże, Zjazd syren na Wiśle. Miał za życia około 170 indywidualnych wystaw. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 174-4-29)[1].
Archiwum Konstantego Brandla znajduje się po części w Bibliotece Polskiej w Paryżu i w Archiwum Emigracji w Toruniu[2]. W Toruniu znajduje się też największy zbiór prac graficznych, malarskich i rysunków Brandla.
Literatura
Ewa Bobrowska-Jakubowska, Joanna Krasnodębska, Mirosław A. Supruniuk, Katalog grafiki Konstantego Brandla ze zbiorów Archiwum Emigracji Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu. Toruń: Muzeum Uniwersyteckie, 2005, 78, [2] s. (oraz CD z grafikami).