Konkurs Teatrów Ogródkowych – ogólnopolski konkurs organizowany od roku 1992 do 2006 latem w Warszawie dla teatrów prywatnych i państwowych z kraju i z zagranicy. Tradycyjnie rozgrywał się o nagrodę Burmistrza Dzielnicy Warszawa-Śródmieście. W latach 2004–2006 fundatorem nagrody stał się prezydent Warszawy Lech Kaczyński i jego następcy.
Konkurs Teatrów Ogródkowych nawiązywał do tradycji XIX-wiecznych warszawskich teatrzyków ogródkowych. Alhambra, Tivoli, Pod Lipką, Belle Vue – to były sceny, na których debiutowali wielcy aktorzy, a niektórzy z Adolfiną Zimajer na czele z tym typem teatru związali swoją sławę.
Od 2004 roku Konkurs Teatrów Ogródkowych stał częścią letniego festiwalu „Ogródki Warszawskie”. Nadal jeden dzień w tygodniu (poniedziałek) poświęcony był teatrowi ogródkowemu, w kolejnych dniach tygodnia odbywały się inne imprezy, takie jak: Śpiewające Ogrody, Epikurejskie biesiady literackie, spotkania z radiowym reportażem i przybywającymi bardami, Taneczne Ogrody, Kabaretowe Ogrody, Kapele Ogródkowe z Tańcami, Poranki Familijne i Muzyczne Ogrody z gwiazdami operetki.
Podsumowanie
W latach 1992–2003 odbyło się w sumie około 250 imprez, które odwiedzało rocznie od 2 do 5 tysięcy osób. Od momentu przekształcenia Konkursu Teatrów Ogródkowych w całotygodniową letnią imprezę nazwaną „Ogródki Warszawskie” frekwencja zaczęła wzrastać w postępie geometrycznym: Do Doliny Szwajcarskiej w ostatnim 2004 roku na 180 imprez przyszło około 20 tysięcy osób. Ogrody Frascati w 2005 na 180 imprezach odwiedziło przeszło 40 tysięcy, a w 2006 w Ogólnopolskim Festiwalu Artystycznym „Ogrody FrascatI” wzięło udział podczas 265 imprez – prawie 90 tysięcy osób.
Łącznie w latach 1992–2006 w formule Teatru Ogródkowego A.T. Kijowski zorganizował około 900 imprez dla blisko 200 000 stołecznych widzów.
„Teatr to miejsce spotkania” – Blog A.T.Kijowskiego poświęcony XV- letniej historii Konkursu Teatrów Ogródkowych (1991-2006) w piętnastoleciu międzysojuszniczym lat 1989–2004.