Konfederacja wileńska (1599) – konfederacja zawarta w Wilnie 28 maja 1599 roku pomiędzy protestantami a prawosławnymi Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Ugoda zawarta została pod egidą wojewody kijowskiego Konstantego Wasyla Ostrogskiego i hetmana wielkiego litewskiego Krzysztofa Radziwiłła Pioruna. Celem jej było dążenie do realizacji postanowień konfederacji warszawskiej 1573 roku oraz wspólna obrona przeciwko gwałtom zadanym zborom ewangelickim i kościołom prawosławnym. Porozumienie to miało jedynie charakter polityczny, gdyż obie strony łączyła jedynie niechęć do katolicyzmu i tym samym nie udało się im zawrzeć unii religijnej. Obie strony wyznaczyły prowizorów (ze strony protestanckiej Andrzej Rzeczycki).
Bibliografia
- Kazimierz Chodynicki, Kościół prawosławny a Rzeczpospolita Polska. Zarys historyczny 1370–1632, Warszawa 1934, s. 350-352.
- Józef Łukaszewicz, O kościołach Braci Czeskich w dawnej Wielkiejpolsce, Poznań 1835, s. 174-186.
- Janusz Woliński, Polska i kościół prawosławny. Zarys historyczny, Lwów 1936, s. 66.
- Historia Kościoła w Polsce, t. I, cz. 2, Poznań-Warszawa 1974, s. 310.
| Historia |
|
|---|
| Według regionów |
|
|---|
| Największe wyznania |
|
|---|
| Ważniejsze zabytki |
|
|---|
| Przekłady Biblii |
|
|---|
| Organizacje |
|
|---|
| Oświata |
|
|---|
| Ważniejsze osoby |
|
|---|
