W miejscu obecnej świątyni stał kościół staroluterański, który spłonął w pożarze w 1875 wraz z większością zabudowy wiejskiej[2]. Obecna murowana świątynia z cegły został wzniesiona w tym samym miejscu w 1876 roku w stylu neogotyckim[3]. Upamiętnia to data wymalowana na balustradziechóru wewnątrz obiektu. Był to nadal kościół staroluterański[1]. Jako katolicki został poświęcony w 1956[4][5].
Architektura
Jest to świątynia neogotycka, nieotynkowana, wzniesiona na planie prostokąta z wydzielonym prezbiterium, które jest trójbocznie zamknięte[3], z niewielką kruchtą przy wejściu oraz półeliptyczną apsydą[3].
Konstrukcja jest wykonana z czerwonej cegły, a dwuspadowy dach pokryty jest dachówką[1][3].
Wysokie okna zakończone są łukiem[3]. Prezbiterium oddzielone jest od reszty kościoła podwyższeniem[3].