Pierwotnie w tym miejscu znajdował się kościół św. Mikołaja[3]. Już w XII wieku w Lubinie św. Otton z Bambergu przeprowadzał chrzty Wolinian. Obecna świątynia w Lubinie została wybudowana w latach 1858 – 1861[2] lub 1862[1][4]. W czasach powojennych kościół został poświęcony 8 lutego1948 roku przez księdza Aleksandra Jaworskiego. Parafia została erygowana 25 grudnia1987 roku, a prowadzone od 1988 roku księgi metrykalne są przechowywane w świątyni[2]. Kościół został wpisany do rejestru zabytków o nr rej.: A-319 z 20 lipca 2007 roku[1].
Opis
Jest to kościół neogotycki, orientowany, jednonawowy wzniesiony z cegły[4] na planie prostokąta o wymiarach 24 x 13 metrów z trójbocznie zamkniętym prezbiterium[2]. Szczyty wschodni i zachodni wyróżniają się schodkowaną i blendowaną strukturą[2].
Kościół posiada chrzcielnicę z XIX wieku wykonaną ze sztucznego kamienia oraz granitowąkropielnicę[2]. W świątyni znajdują się również obrazy Matki Boskiej Nieustającej Pomocy oraz Najświętszego Serca Pana Jezusa[2]. W świątyni można również zobaczyć figurę św. Antoniego Padewskiego w habicie franciszkańskim, trzymającego w jednej dłoni książkę z figurką Jezusa, a w drugiej gałązki lilii. Na ścianach kościoła rozmieszczone są stacje Drogi Krzyżowej[2]. We wnętrzu kościoła przy wejściu usytuowana ejst chrzcielnica z czasów misji biskupa bamberskiego św. Ottona, która została wykonana z neolitycznych żaren.
Obok kościoła rośnie wiekowa lipa „Babki Proszalne” będąca pomnikiem przyrody, obwód jej pnia wynosi 750 cm[5]. Przy kościele zachowały się fragmenty dawnego przykościelnego cmentarza niemieckiego.
.jpg)
