Kino wybudowano w latach 1948–1950[3]. „Praha” powstała na pustym placu (przed wojną zajmowanym przez niewielki skwer) między ulicami Karola Wójcika (dawna ul. Szeroka, współcześnie ks. Ignacego Kłopotowskiego), Jagiellońską, a Stefana Okrzei.
Projektantami obiektu byli Jan Bogusławski i Józef Łowiński[3]. Ze względu na niestabilny grunt gmach spoczął na sieci ruchomych przegubów zamiast na fundamentach. Dwukondygnacyjna sala kinowa (parter+balkon) mieściła łącznie 580 widzów. Wejście do budynku umieszczono od strony ul. Karola Wójcika, tam też znalazło się okienko kasowe i przeszklony lokal gastronomiczny. Dalej mieścił się hol z drzwiami prowadzącymi do sali kinowej i schodami na galerię (balkon). Wyjście zaś znalazło się od strony ul. Okrzei. Pomiędzy salą a ulicą znajdował się szeroki korytarz, do którego z balkonu wiodła pochylnia.
W 2005 kino oficjalnie zakończyło działalność (jako niedochodowe). Budynek miał być wpisany do rejestru zabytków, jednak jego właściciel, podlegająca samorządowiwojewództwa mazowieckiego spółka Max Film, postanowiła zburzyć socrealistyczny gmach, a w jego miejscu wznieść sześciokondygnacyjny budynek z częścią biurową, usługową i trójsalowym multipleksem na 555 widzów. Umieszczono w nim ocalone rzeźby Stanisława Sikory[5].
