Kazimierz Ludwik Jewłaszewski herbu Topór (zm. luty/marzec 1664 roku) – wojewoda brzeskolitewski w 1659 roku, kasztelan smoleński w latach 1656–1659, podwojewodzi wileński w latach 1642–1647, starosta wiłkomierski w latach 1649–1652, sekretarz i dworzanin pokojowy Jego Królewskiej Mości, dyplomata.
Jego rodzicami byli Jarosz Jewłaszewski i Aleksandra Piotraszewska. Ojciec był kalwinistą i w tym wyznaniu był początkowo wychowywany Ludwik i rodzeństwo. Pomimo prośb ojca, by matka uszanowała jego kalwińskie wyznania, po śmierci ojca zmieniła wyznanie dzieci na katolickie - wtedy też zapewne zmienł imię na "Kazimierz."[1]
Poseł na sejm 1643 roku, sejm 1645 roku, sejm 1646 roku, sejm 1647 roku[2]. Poseł sejmiku wileńskiego na sejm ekstraordynaryjny 1647 roku[3]. Poseł sejmiku wołkowyskiego na sejm 1650 roku[4].
17 października 1655 roku złożył przysięgę na wierność carowi Aleksemu Michajłowiczowi[5]. Poseł do Bohdana Chmielnickiego. Przekonał hetmana Iwana Wyhowskiego do poddania się Rzeczypospolitej i rokowań w Hadziaczu w 1658 roku.
Był deputatem z Senatu na Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1659 roku.
Przypisy
- ↑ Testament Jarosza Jewłaszewskiego [online], educationdocbox.com [dostęp 2020-02-29] .
- ↑ Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 168.
- ↑ Przemysław Paradowski, W obliczu "nagłych potrzeb Rzeczypospolitej". Sejmy ekstraordynaryjne za panowania Władysława IV Wazy, Toruń 2005, s. 247.
- ↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 386.
- ↑ Крестоприводная книга Великого Княжества Литовского 1655 г., w: Памятники истории Восточной Европы. Источники 15-17 вв. Том 4, Moskwa-Warszawa 1999, s. 51-117.
Bibliografia
- Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. VI, Warszawa 1909, s. 71.
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, tom IV: Ziemia smoleńska i województwo smoleńskie. XIV-XVIII wiek, pod redakcją Andrzeja Rachuby, Warszawa 2003, s. 362.
- Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 312.
