Kasztelania bydgoska – Kasztelania bydgoska została utworzona w latach 20. XIII wieku prawdopodobnie przez pierwszego księcia Kujaw, Kazimierza Konradowica. Pierwszy urzędnik określany mianem kasztelana bydgoskiego pojawił się w źródłach pisanych w 1238 r.
Po wojnie polsko-krzyżackiej, okupacji krzyżackiej i zwrocie terenów Polsce w 1337 r. kasztelania została niemal dwukrotnie powiększona poprzez wchłoniecie sąsiedniej kasztelanii wyszogrodzkiej[4] Odtąd wschodnią granicą terytorium kasztelanii była rzeka Wisła.
Przegląd kasztelanów bydgoskich
Urząd kasztelana bydgoskiego największe znaczenie miał w XIII i początkach XIV wieku, kiedy kasztelania stanowiła podstawowy okręg administracyjny. Wówczas w hierarchii kasztelanów zachodniokujawskich bydgoski zajmował drugie miejsce po inowrocławskim. Duże znaczenie prestiżowe miał urząd również w I połowie XV wieku. Kasztelanowie tego czasu towarzyszyli królowi w objazdach kraju, będąc świadkami podpisanymi na dokumentach królewskich. Z tej strony dali się poznać m.in. kasztelan Grzymek z Cieślina (1400-1419), Tomasz z Pakości (1422-1425) i Mikołaj Kiełbasa z Tymieńca (1426-1435). Od II połowy XV wieku, gdy królewskie objazdy zastąpił sejm walny oraz sejmiki rola i atrakcyjność urzędu kasztelanów bydgoskich spadła. Ocenia się, że na Kujawach kasztelania bydgoska wraz z kruszwicką i kowalską stanowiły odpowiednik kasztelanii mniejszych w Wielkopolsce[5].
Urząd kasztelana był często początkiem do osiągania wyższych godności państwowych. Z mocy prawa kasztelan bydgoski miał zagwarantowane 95 miejsce w Senacie należąc do tzw. senatorów mniejszych[6]. Miał również prawo uczestniczyć w Sejmach. Pozostałe niższe urzędy ziemskie obsadzali miejscowi rycerze. Zostało to prawnie usankcjonowane przez przywilej koszycki w 1374 r. i następne przywileje. W 1772 r. Prusy zaanektowały m.in. powiat bydgoski, jednak godność kasztelana bydgoskiego nie przestała istnieć. Do końca Rzeczypospolitej polska kancelaria królewska wydawała akty nominacyjne na to stanowisko.
↑w XIII wieku okresowo zachodnia granica kasztelanii przekraczała rzekę Pływicę obejmując m.in. wsie Wierzchucin, Popielewo, Krąpiewo
↑niewielka rzeka niegdyś zwana Wierdzielewa w Puszczy Bydgoskiej
↑Łbik Lech, Średniowieczne brody i przeprawy na dolnej Brdzie w okolicy Bydgoszczy, „Kronika Bydgoska”, t. XIX, 1998
↑warownia Wyszogród została zniszczona przez Krzyżaków i nie odbudowana, lecz w kontekście zaniku urzędu kasztelana wyszogrodzkiego w 1314 r. być może już wtedy zastąpił go bydgoski
↑Zyglewski Zbigniew. Późnośredniowieczne urzędy i urzędnicy...
↑ abcdefUrzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 74.
↑ abcdefghiUrzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 75.
↑ abcdUrzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 76.
↑ abcdUrzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 77.
↑ abcdefghUrzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 194.
↑Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 192.
↑ abUrzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 195.
↑ abcdefghijkUrzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI–XVII wieku. Spisy, oprac. K. Mikulski, W. Stanek, przy współudziale Z. Górskiego, R. Kabacińskiego, Kórnik 1990, s. 70.
↑ abcdefghijklmnopqUrzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI–XVII wieku. Spisy, oprac. K. Mikulski, W. Stanek, przy współudziale Z. Górskiego, R. Kabacińskiego, Kórnik 1990, s. 71.
↑Zbigniew Anusik, Kasztelana sandomierskiego Mikołaja Spytka Ligęzy (ok. 1563–1637) sprawy rodzinne i majątkowe. Przyczynek do genealogii i dziejów gorzyckiej linii rodziny Ligęzów herbu Półkozic, w: Przegląd Nauk Historycznych, R. XXI, nr 1 (2022), s. 99.
↑Według Historii Bydgoszczy (tom I), należał w 1661 r. do senatorów popierających plany reformy państwa snute przez dwór królewski.
↑Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI - XVIII. Spisy, oprac. K. Mikulski, W. Stanek, przy współudziale Z. Górskiego, R. Kabacińskiego, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 1990, s. 90.
↑ abcdefghiUrzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI–XVII wieku. Spisy, oprac. K. Mikulski, W. Stanek, przy współudziale Z. Górskiego, R. Kabacińskiego, Kórnik 1990, s. 72.
Uwagi
↑Według Janusza Bieniaka zapis Suzzlaus jest błędem związanym z niepoprawnym odczytaniem imienia przez niemieckiego wydawcę, gdyż nie prowadzi ono do żadnego słowiańskiego imienia. Najbliższy paleograficznie jest mu Scizzlaus, który mógł w takim zapisie znajdować się w rękopisie. Przyjmując takie wytłumaczenie, pierwszego kasztelana bydgoskiego należałoby wiązać z Zdzisławem (jako kasztelan włocławski), który przekazał Sławko i dwie inne wsie biskupstwu kujawskiemu, Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 74.
↑Mianowany przez Bolesława Pobożnego, był ściśle związany z dostojnikami wielkopolskimi.
↑Identyfikowany przez Janusza Bieńka z Mikołajem z Kobielic. Występował on już wcześniej, pierwsza wzmianka o nim wskazuje, że znajdował się w otoczeniu biskupa kujawskiegoMacieja z Gołańczy, Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 76.
↑Grzymek jest zdrobnieniem od imienia Grzymisław. Sam kasztelan wykorzystywał wyłącznie formy zdrobniałej, Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XII - XV wieku. Spisy, oprac. J. Bieniak, S. Szybkowski, red. A. Gąsiorowski, Kórnik 2014, s. 77.
↑Historia Bydgoszczy Tom I, oraz Zbigniew Zyglewski, Poźnośredniowieczne urzędy..., s. 36, uznają go za kasztelana bydgoskiego. Sobiesław Szybkowski, Ziemscy urzędnicy bydgoscy..., s. 39-40 wykazał, iż jest to błąd oparty na źle sformułowanej zapisce sporządzonej przez prof. Włodzimierza Dworzaczka w tzw. Tekach Dworzaczka.
↑Historia Bydgoszczy, Tom I, podaje nazwisko Kościelecki.
Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy..., s. 72, jako ostatnią wzmiankę o godności kasztelana podają rok 1790, zapewne był nim do chwili śmierci.
Bibliografia
Guldon Zenon: Podziały administracyjne Kujaw i ziemi dobrzyńskiej w XIII-XIV wieku, Warszawa-Poznań, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974
Historia Bydgoszczy, tom I, Do roku 1920, pod red. Mariana Biskupa, Warszawa-Poznań, Bydgoskie Towarzystwo Naukowe, 1991, s. 257, Aneks V, Kasztelanowie bydgoscy w latach 1466-1795
Karczewska Joanna. Urzędnicy książąt kujawskich Leszka, Przemysława i Kazimierza Ziemysławowiców, część I, „Ziemia Kujawska”, tom XII, 1997
Karczewska Joanna. Urzędnicy książąt kujawskich Leszka, Przemysława i Kazimierza Ziemysławowiców, część II, „Ziemia Kujawska”, tom XIII, 1998
Szybkowski Sobiesław, Kujawska szlachta urzędnicza w późnym średniowieczu (1370-1501), Gdańsk, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2006, Aneks I, Kujawscy urzędnicy ziemscy za czasów Andegawenów i pierwszych Jagiellonów (1370-1501). Spisy, s. 459-460, Bydgoszcz - kasztelan
Szybkowski Sobiesław. Ziemscy urzędnicy bydgoscy za Andegawenów i pierwszych Jagiellonów (1370-1492), „Ziemia Kujawska”, tom XIV, 2000–2001
Śliwiński Błażej: Pogranicze kujawsko-pomorskie w XII-XIII wieku. Z dziejów Bydgoskiego i Wyszogrodzkiego w latach 1113-1296, Warszawa-Poznań, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989
Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI–XVIII wieku. Spisy, opracowali Krzysztof Mikulski, Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego, Ryszardza Kabacińskiego, Kórnik, Biblioteka Kórnicka, 1990
Zyglewski Zbigniew. Późnośredniowieczne urzędy i urzędnicy w powiecie bydgoskim. Urzędnicy ziemscy – starostowie, burgrabiowie, „Prace Komisji Historii Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego”, tom 16, Bydgoszcz jako ośrodek administracyjny na przestrzeni wieków. Zbiór studiów, pod red. Zdzisława Biegańskiego, Włodzimierza Jastrzębskiego, 1998.