ochrz. 28 lutego 1616 Gdańsk
niemieckie
2 lutego 1673 Gdańsk Oliwa
muzyka poważna, muzyka barokowa
kompozytor, śpiewak, kapelmistrz
Kaspar Förster młodszy (ochrzczony 28 lutego 1616 w Gdańsku, zm. 2 lutego 1673 w Gdańsku Oliwie)[1][2] – kompozytor, śpiewak (słynny z niezwykle rozległej skali głosu – od basu do sopranu[potrzebny przypis]) i kapelmistrz.
Pochodził z rodziny muzycznej – był synem kompozytora gdańskiego, Kaspara Förstera starszego, u którego pobierał pierwsze nauki w dziedzinie muzyki. Od 1633 studiował w Rzymie w Collegio Germanico, w tym czasie był też aktywny na dworze Medyceuszów we Florencji[1]. Stamtąd został zaproszony w 1637 do Warszawy, gdzie w ramach uroczystości weselnych brał udział jako śpiewak w wystawieniu La Santa Cecilia.
W latach 1637–1651 był dyrygentem chóru i śpiewakiem (bas) kapeli królewskiej w Warszawie La Santa Cecilia, gdzie uzupełniał swą wiedzę muzyczną u działającego na dworze włoskiego kompozytora Marco Scacchiego[2] . Wspomina go współczesny mu kompozytor i administrator królewski, Adam Jarzębski, w swoim Opisaniu Warszawy:
Masz tam z FORSZTERA altystę,W bas i tenor, dyszkatystę;Gdy chce, wzgórę wyprawuje,Potym nadół wyśpiewujeKilka oktaw, to nowina!
Jako muzyk działał w Kopenhadze na dworze króla Fryderyka III (1652-55). Po wybuchu wojny między Danią i Szwecją (1655) wrócił do rodzinnego Gdańska, gdzie objął funkcję kapelmistrza w kościele Mariackim. Następnie powrócił na dwór Fryderyka III, gdzie pracował w latach 1661-1667. W tym czasie kilkakrotnie odwiedził Wenecję, gdzie studiował u Giacomo Carissimiego, odgrywając przy tym ważną rolę w przenoszeniu stylu włoskiego do Europy północnej. Później działał jeszcze krótki czas w Hamburgu i Dreźnie, po czym powrócił do Gdańska[1][2] .
Większość zachowanych utworów Förstera stanowią Koncerty wokalne i kantaty kościelne na 3 głosy, 2 skrzypiec i basso continuo. Często zawierają bardzo niską i trudną partię basową[3]. Dzieła jego ojca, który też był kompozytorem, nie zachowały się[3].