Kamienica przy ul. Łaciarskiej 30-31 we Wrocławiu

Kamienica przy ul. Łaciarskiej 30/31

nr rej. A/3102/78 z 30.12.1970[1]
Kamienice przy ul. Łaciarskiej (od prawej) nr 30, 31, 32 i 33
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	ul. Łaciarska 30-31
Kondygnacje	trzy
Rozpoczęcie budowy	XVI w.
Ważniejsze przebudowy	pocz. XVIII, 1882, 1913, 1968-1970
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kamienica przy ul. Łaciarskiej 30/31
Położenie na mapie Polski Kamienica przy ul. Łaciarskiej 30/31
51,112147°N 17,037023°E

Kamienica przy ul. Łaciarskiej 30/31 – zabytkowa kamienica przy ulicy Łaciarskiej 30-31 we Wrocławiu.

Historia

Kamienica nr 30, o średniowiecznym rodowodzie, w obecnym kształcie została wzniesiona w XV wieku^[2]. Jest to trzykondygnacyjny budynek, o dwuosiowej fasadzie, z dwukondygnacyjnym szczytem z kocim gzymsem. W XVI wieku, podczas przebudowy, okna na drugiej i trzeciej kondygnacji otrzymały fasciowe obramienia. W XVIII wieku kamienica zyskała trzeci trakt^[2], ale zachowała renesansowy wygląd^[3].

Kamienica nr 31 została wzniesiona w XVI wieku. Na początku XVIII wieku kamienica została przebudowana^[3], jednakże jej renesansowe detale i portal przetrwał do XIX wieku, do 1882 roku, kiedy to kamienica przeszła gruntowną przebudowę. Fasada otrzymała neorenesansowy styl, a jej fasadę zakończono dwukondygnacyjną ścianą attykową zasłaniającą dach. W 1913 roku z kamienicy usunięto portal i połączono z sąsiednią kamienicą nr 30^[2]. Kolejna przebudowa miała miejsce w latach 30. XX wieku. Detal fasady został wówczas uproszczony, a ścianie szczytowej nadano barokowy charakter^[2].

Po 1945 roku

Podczas odbudowy kamienic według projektu Jerzego Romualda Dąbrowskiego w latach 1968–1970^[4] zachowano jedynie elewacje i część szczytów oraz odsłonięto fragment renesansowego^[2] portalu przy kamienicy nr 31, ukazującego, według Harasimowicza, manierystyczny^[3][2] fryz z motywem ornamentu okuciowego^[2].

Przypisy

1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2018-05-21] .
2. Eysymontt i in. 2011 ↓, s. 238.
3. Harasimowicz 1997 ↓, s. 59.
4. Małachowicz 1985 ↓, s. 223.

Bibliografia

• Jan Harasimowicz (red.): Atlas architektury Wrocławia t.II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1997.
• Edmund Małachowicz: Stare Miasto we Wrocławiu. Wrocław: PWN, 1985.
• Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011.