Kajetan Onufry Sierakowski herbu Ogończyk (ur. 6 sierpnia 1753 w Krakowie, zm. 16 listopada 1841 w Warszawie) – hrabia, ostatni kasztelan słoński.
Rodzina
Urodził się jako syn Romana (zm. 1783), rotmistrza roty pancernej królewskiej i Teresy Sierakowskiej herbu Dołęga, córki Józefa, strażnika wielkiego koronnego.
Dwukrotnie żonaty. Pierwszą żonę Helenę Marię Dzieduszycką (1758-1848), córkę Tadeusza cześnika wielkiego koronnego, poślubił około 1770 roku.
Drugą żonę Annę Teodorę Sierakowską (1765-1792), córkę Teodora, kasztelana słońskiego, poślubił 10 lat później dnia 1 stycznia 1780 roku w Nowym Targu. Z tego małżeństwa urodziło się dwóch synów: Adam i Antoni Jan Franciszek (1783-1842).
Pełnione urzędy i godności
Szambelan królewski. Od 1779 r. starosta grodowy bobrownicki. W latach 1787–1795 pełnił urząd ostatniego kasztelana słońskiego. Od 1824 roku kasztelan Królestwa Polskiego. Członek Sejmu 1830/1831. Był dziedzicem Wilczkowic.
W 1828 roku był członkiem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu[1]. Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa[2].
Po ojcu hrabia galicyjski od 1775, a osobiście pruski od 1776[3], zatwierdzony w Królestwie Kongresowym w 1820[4].
Odznaczony Orderem Orła Białego 8 lutego 1792, a Orderem św. Stanisława w 1793[3].
Przypisy
- ↑ Tadeusz Bieczyński, Sąd sejmowy 1827-1829 na przestępców stanu. Urzędowe akta, Poznań 1873, s. IX, 50.
- ↑ Dyarusz Sejmu z R. 1830-1831, wydał Michał Rostworowski, T. I, Kraków 1907, s. 244.
- ↑ a b Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 842.
- ↑ Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]
Bibliografia
Linki zewnętrzne
