Ján Klimko (ur. 30 lipca 1960 w Preszowie) – słowacki narciarz klasyczny reprezentujący Czechosłowację, specjalista kombinacji norweskiej, zawodnik klubu Ruda Hvežda Štrbské Pleso, od 2012 roku do kwietnia 2015 roku był głównym trenerem reprezentacji Polski w kombinacji norweskiej.
Kariera zawodnicza
W Pucharze Świata Ján Klimko zadebiutował 29 grudnia 1983 roku w Oberwiesenthal, zajmując 19. miejsce w zawodach metodą Gundersena. Pierwsze pucharowe punkty zdobył jednak dopiero 23 lutego 1985 roku w Leningradzie, gdzie był trzynasty w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej sezonu 1984/1985 zajął ostatecznie 22. pozycję. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1986/1987, który ukończył na szesnastym miejscu. Wtedy też po raz pierwszy i zarazem ostatni w karierze stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując trzecie miejsce w Gundersenie 30 grudnia 1986 roku w Oberwiesenthal[2].
Pierwszą dużą imprezą w jego karierze były igrzyska olimpijskie w Sarajewie w 1984 roku, gdzie zajął indywidualnie 22. miejsce. W tym samym roku wystąpił na mistrzostwach świata w Rovaniemi, wspólnie z kolegami zajmując szóste miejsce w zawodach drużynowych. Rok później zajął 15. pozycję w Gundersenie na mistrzostwach świata w Seefeld. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 1987 roku w tej samej konkurencji był siódmy. Startował także na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie indywidualnie zajął 27. miejsce, a w sztafecie był szósty. W 1988 roku zakończył karierę[2].
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Kariera trenerska
W latach 2008–2010 Klimko był głównym trenerem polskiej kadry młodzieżowej kobiet i mężczyzn w biegach narciarskich[5]. W sezonie 2010/2011 pełnił rolę asystenta głównego trenera reprezentacji seniorów - Wiesława Cempy[6]. W kolejnym sezonie został wybrany trenerem męskiej kadry biegaczy narciarskich[7], a do jego głównych celów należało przygotowanie zawodników do Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011[8]. W 2012 roku Polski Związek Narciarski powierzył mu funkcję głównego szkoleniowca kadry A w kombinacji norweskiej[9].
Przypisy
Bibliografia