Od 1942 roku związany był z NSZ, gdzie pełnił funkcję kierownika wywiadu Narodowych Sił Zbrojnych na obwód Warszawa-Śródmieście. Był organizatorem komórki obserwacyjno-wywiadowczej. Jako działacz Ekspozytury Urzędu Śledczego m.st. Warszawy Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa był kierownikiem placówki Śródmieście. W okresie od kwietnia do października 1945 roku był działaczem podziemia antykomunistycznego w ramach struktur organizacji NIE oraz Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.
21 grudnia 1948 roku został aresztowany w Warszawie przez funkcjonariuszy UB. Prokuratorem prowadzącym wyjątkowo ciężkie śledztwo był Benjamin Wajsblech[1]. 22 kwietnia 1952 roku został skazany na karę śmierci wyrokiem Sądu Wojewódzkiego dla m.st. Warszawy pod przewodnictwem sędziego Mariana Stępczyńskiego. Wyrok wykonano 5 stycznia 1953 roku w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów.
Szczątki Juliana Czerwiakowskiego odnaleziono 24 maja 2014 roku w Kwaterze na Łączce warszawskiego Cmentarza Wojskowego na Powązkach. Informację o identyfikacji szczątków Juliana Czerwiakowskiego podano do wiadomości we wrześniu 2014 roku.
29.02.2016 r. pośmiertnie awansowany do stopnia porucznika.[potrzebny przypis]