Jotam (Jahwe jest doskonały lub oby Jahwe uczynił zupełnym) − postać biblijna ze Starego Testamentu, król Judy w latach 740-732 p.n.e.[1] albo 740/739-734/733 p.n.e.[2]
Był synem i następcą króla Azariasza. Faktyczne rządy objął jeszcze za życia ojca, gdy Azariasz zachorował na trąd. Jako władca popierał kult jahwistyczny, jednak nie zdołał wprowadzić całkowitej czystości i jedności kultu, stąd lud składał jeszcze ofiary krwawe i kadzielne na wyżynach. Jotam był królem-budowniczym, zbudował m.in. Bramę Górną świątyni jerozolimskiej. Odniósł sukces w wojnie z Ammonitami.
Został pochowany w Jerozolimie.
Rządy po nim objął jego syn Achaz.
Przypisy
- ↑ James B. Pritchard, Wielki Atlas Biblijny, Oficyna Wydawnicza "Vocatio", Warszawa 1994, ISBN 83-85435-47-6, s. 9.
- ↑ P. Cz. Bosak, Postacie Nowego Testamentu..., s. 392.
Bibliografia
- Bosak P. Cz., Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań - Pelplin 1996, s. 392.
| Królowie zjednoczonego Izraela |
|
|---|
Królowie Judy
(państwo południowe) |
|
|---|
Królowie Izraela
(państwo północne) |
|
|---|
