Basza lub Baasza, hebr. בַּעְשָׁא (? - 886 p.n.e.[1]) – król Izraela (państwa północnego) od 909 p.n.e.[1]
Obalił Nadaba zabijając następnie wszystkich potomków rodu Efraima, z którego wywodzili się dwaj wcześniejsi królowie Izraela.
Zaczął umacniać miasto Rama na pograniczy z Judą, co zaniepokoiło króla judzkiego Asę. Wysłał on poselstwo z darami do króla Aramu Ben-Hadada w Damaszku w celu pozyskania go przeciwko Izraelowi. Ben-Hadad przekonany bogatymi darami wszczął wojnę z Baszą, atakując Ijjon, Dan, Abel koło Bet-Maaka, Kinerot aż do kraju Neftalego. Król izraelski musiał wycofać się z Rama (Pierwsza Księga Królewska 15,17-22)[2].
Po śmierci został pochowany w Tirsie. Według Biblii (Pierwsza Księga Królewska 16,1-6)[3] za odstępstwo od wiary podobnie jak poprzednicy jego ród z woli bożej został usunięty z tronu i zgładzony.
Przypisy
| Królowie zjednoczonego Izraela |
|
|---|
Królowie Judy
(państwo południowe) |
|
|---|
Królowie Izraela
(państwo północne) |
|
|---|
