gubernator Mauritiusu (1911-1916) gubernator Trynidadu i Tobago (1916-1921) gubernator Rodezji Południowej (1923-1928) wysoki komisarz Palestyny (1928-1931)
John urodził się w szlacheckiej rodzinie w Edynburgu w Szkocji. Ukończył Blair Lodge School.
Kariera wojskowa
Chancellor służył w Korpusie Inżynierów Królewskich British Army. W 1890 ukończył Royal Military Academy, otrzymując stopień podporucznika (Second lieutenant)[1]. W 1893 otrzymał awans na porucznika (Lieutenant)[2]. Przez kilkanaście lat przebywał w Indiach Brytyjskich, uczestnicząc w walkach na pograniczu z Afganistanem[3].
W 1903 poślubił Mary Elisabeth Howard Thompson. Mieli troje dzieci[4].
Kariera dyplomatyczna
Sir John Chancellor podczas odwiedzin w siedzibie YMCA w Jerozolimie, 1931
W latach 1911–1916 był gubernatorem Mauritiusu, zdobywając pierwsze doświadczenie w służbie administracji kolonialnej[5]. W latach 1916–1921 był gubernatorem Trynidadu i Tobago. Następnie został głównym asystentem sekretarzem Komitetu Obrony Kolonialnej (1922–1923). W latach 1923–1928 był gubernatorem Rodezji Południowej.
6 grudnia 1928 Chancellor objął stanowisko wysokiego komisarza Palestyny. Początek jego administracji zbiegł się z wybuchem krwawych wydarzeń zamieszek w Palestynie (23–31 sierpnia 1929). Był on wówczas w Londynie, a wszystkie decyzje w jego imieniu podejmował sir Harry Charles Luke. W celu dokładnego zbadania przebiegu, okoliczności i przyczyn zamieszek, powołano Komisję Śledczą, na czele której stanął wybitny prawnik sir Walter Shaw. W marcu 1930 został opublikowany raport komisji Shawa, i w jego konsekwencji ogłoszono białą księgę Passfielda ograniczającą wielkość żydowskiej imigracji napływającej do Palestyny. Chancellor pomagał w redakcji tego dokumentu. Zalecił on ograniczenie możliwości nabywania przez Żydów nowych gruntów w Palestynie, twierdząc, że nie ma już wolnych do sprzedaż gruntów rolnych. Aktywnie wspierał rozwój społeczności arabskiej. 1 listopada 1931 zakończył swoją służbę w Mandacie Palestyny[6].
Późniejsza działalność
W 1937 został mianowany przewodniczącym Komisji Hodowców. Zmarł w 1952 w szkockiej wiosce Shieldhill.
