PROFILBARU.COM

Jerzy Zygmunt Łoziński
Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1925 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	13 grudnia 1996 ; Warszawa
	profesor nauk o sztukach pięknych
	Specjalność: historia polskiej sztuki nowożytnej
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński; Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1969
Profesura	20 stycznia 1993
	Polska Akademia Umiejętności
Status	członek krajowy
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski; Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Jerzy Zygmunt Łoziński (ur. 20 kwietnia 1925 w Warszawie, zm. 13 grudnia 1996 tamże) – polski historyk sztuki specjalizujący się w historii polskiej sztuki nowożytnej

Życiorys

Do wybuchu II wojny światowej uczęszczał do III Męskiego Gimnazjum Miejskiego im. Hugona Kołłątaja w Warszawie. Maturę zdał na tajnych kompletach w 1943 roku. Studiował również na warszawskich tajnych uczelniach: Uniwersytecie Ziem Zachodnich (filozofię) oraz Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Aresztowany w 1944 roku przebywał na Pawiaku oraz w obozie koncentracyjnym Stutthof.

Po wojnie kontynuował studia w zakresie historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (1946–1948) oraz Uniwersytecie Warszawskim (1948–1951), gdzie jego wykładowcami byli Stanisław Lorentz, Władysław Tomkiewicz i Juliusz Starzyński.

W latach 1950–1952 pracował w Centralnym Biurze Inwentaryzacji Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków, następnie w Instytucie Sztuki PAN, gdzie w latach 1957–1987 kierował Zakładem Inwentaryzacji Zabytków. Współpracował również z Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie (1954–1956) i Katolickim Uniwersytetem Lubelskim (1972–1974).

W 1969 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim stopień doktora, tematem rozprawy doktorskiej były Centralne kaplice grobowe w Małopolsce 1520–1630, a promotorem Stanisław Lorentz. Od 1977 pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie w latach 1981–1987 kierował Zakładem Historii Sztuki. W 1987 przeszedł na emeryturę. W 1993 roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych^[1].

W latach 1954–1996 był redaktorem naczelnym Katalogu zabytków sztuki w Polsce^[2]. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności.

Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 155b-2-8)^[3].

Przypisy

↑ Jerzy Łoziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-07-27] .
↑ Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. Instytut Sztuki PAN. [dostęp 2014-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)].
↑ Cmentarz Stare Powązki: MARIA ŁOZIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-20] .

Bibliografia

SławomirS. Kalembka SławomirS. (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 427, ISBN 83-231-1988-0 .

[LN-1] Jerzy Łoziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-07-27] .

[Katalog-2] Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. Instytut Sztuki PAN. [dostęp 2014-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)].

[3] Cmentarz Stare Powązki: MARIA ŁOZIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-20] .

[1]

[2]

[3]

Jerzy Łoziński (historyk sztuki)

Życiorys

Przypisy

Bibliografia