Jemiołuszka cedrowa

Jemiołuszka cedrowa
Bombycilla cedrorum[1]
Vieillot, 1808
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

jemiołuszki

Rodzaj

Bombycilla

Gatunek

jemiołuszka cedrowa

Synonimy

Ampelis cedrorum

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     siedliska całoroczne

     zimowiska

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Jemiołuszka cedrowa
wydawane odgłosy
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Jemiołuszka cedrowa[3] (Bombycilla cedrorum) – gatunek małego ptaka z rodziny jemiołuszek (Bombycillidae).

Systematyka

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) uznaje jemiołuszkę cedrową za gatunek monotypowy[4]. Autorzy Handbook of the Birds of the World wyróżnili dwa podgatunki: nominatywny i B. c. larifuga[5]. Inny proponowany podgatunek – aquilonia, do którego miałyby należeć ptaki z północnej części zasięgu, nie został zaakceptowany[5].

Morfologia

Długość ciała 14–17 cm, rozpiętość skrzydeł 22–30 cm[6]. Masa ciała około 32 g[6].

Krępa sylwetka. Na głowie czubek. Pióra cynamonowe do szarobrązowych. Czarna maska, biało obrzeżona; podbródek czarny u samca i matowoczarny u samicy z metalicznym połyskiem. Dziób czarny, stożkowy. Boki oraz brzuch żółte. Pokrywy podogonowe białe. Ogon szary z przepaską koloru żółtego na końcu. Lotki II rzędu mają szkarłatne zakończenia. Młode są bardziej szare niż dorosłe, kreskowane, szczególnie na spodzie ciała. Czerń na masce i gardle jest niekompletna lub jej w ogóle brakuje.

Zasięg, środowisko

Luźne zadrzewienia i sady w północno-zachodniej oraz środkowej części Ameryki Północnej. Zimuje w środkowej i południowej części Ameryki Północnej, po północno-zachodnią część Ameryki Południowej i Karaiby.

Zachowanie

Żywi się głównie jagodami. Latem w skład diety wchodzą również bogate w białko owady, w tym jętki, ważki czy widelnice, często chwytane w locie; ale zjada też owady żerujące na roślinach, takie jak czerwce czy stonkowate[7].

Gniazdo zwykle w rozwidleniu poziomej gałęzi drzewa na wysokości 1–15 m nad ziemią; czasami w rozwidleniu pionowym, wśród winorośli lub na poziomej gałęzi. W zniesieniu 2–6 jaj. Ich inkubacja trwa 11–13 dni. Młode są w pełni opierzone po 14–18 dniach od wyklucia[7].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje jemiołuszkę cedrową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[2]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na 52 miliony osobników[7]. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[2].

Przypisy

  1. ↑ Bombycilla cedrorum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b c Bombycilla cedrorum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Bombycillidae Swainson, 1831 – jemiołuszki – Waxwings (wersja: 2019-05-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-02].
  4. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxwings and allies, tits, penduline tits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  5. ↑ a b Cedar Waxwing (Bombycilla cedrorum). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2021-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  6. ↑ a b N. Bouglouan: Cedar Waxwing. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  7. ↑ a b c Cedar Waxwing Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).

Bibliografia

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!