Jean-Delphin Alard
|
Data i miejsce urodzenia
|
8 marca 1815 Bajonna
|
Pochodzenie
|
francuskie
|
Data i miejsce śmierci
|
22 lutego 1888 Paryż
|
Instrumenty
|
skrzypce
|
Gatunki
|
muzyka poważna
|
Zawód
|
kompozytor, skrzypek
|
Instrument
|
skrzypce
- „Alard” Amati (Cremona, 1649)
- „Alard, Baron Knoop” Stradivari (Cremona, 1715)
- „Messiah, Messie, Salabue” Stradivari (Cremona, 1716)
- „Artot, Alard” Stradivari (Cremona, 1727)
- „Alard” Guarneri del Gesù (Cremona, 1742)
- Vuillaume (Paryż, 1871)
|
Odznaczenia
|
|
|
Jean-Delphin Alard (ur. 8 marca 1815 w Bajonnie, zm. 22 lutego 1888 w Paryżu[1][2][3]) – francuski kompozytor i skrzypek.
Życiorys
Ukończył Konserwatorium Paryskie, gdzie jego nauczycielami byli François-Antoine Habeneck i François Fétis[1][2]. Debiutował jako skrzypek w 1831 roku z orkiestrą Société des Concerts[3]. Aktywny przez pewien czas jako solista, w 1840 roku został członkiem kapeli królewskiej, a w 1842 roku jej pierwszym skrzypkiem[3]. Od 1853 roku pełnił tę samą funkcję w kapeli cesarskiej[3]. W latach 1843–1875 był wykładowcą Konserwatorium Paryskiego[1][2][3]. Jednym z jego uczniów był Pablo Sarasate[1][2][3].
W 1850 roku został odznaczony Legią Honorową[1].
W jego posiadaniu było aż sześcioro wartościowych skrzypiec: „Alard” Amatiego z 1649[4], „Alard, Baron Knoop” Stradivariego z 1715[5], „Messiah, Messie, Salabue” Stradivariego z 1702[6], „Artot, Alard” Stradivariego z 1727[7], „Alard” Guarneriego z 1742[8], i skrzypce Vuillaume’a z 1871[9].
Twórczość
Komponował utwory na skrzypce: koncerty, fantazje koncertowe, duety i etiudy[1]. Wydał antologię muzyki skrzypcowej XVIII i XIX wieku Maîtres classiques du violon (Moguncja 1863) oraz pracę L’école du violon (Paryż 1848)[1][3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 23. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 10. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 35–36. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ Nicolò Amati, Cremona, 1649, the 'Alard'. Tarisio. [dostęp 2020-04-27].
- ↑ Antonio Stradivari, Cremona, 1715, the 'Alard, Baron Knoop'. Tarisio. [dostęp 2020-04-27].
- ↑ Antonio Stradivari, Cremona, 1716, the 'Messiah, Messie, Salabue'. Tarisio. [dostęp 2020-04-27].
- ↑ Antonio Stradivari, Cremona, 1728, the 'Artot, Alard'. Tarisio. [dostęp 2020-04-27].
- ↑ Bartolomeo Giuseppe Guarneri 'del Gesù', Cremona, 1742, the 'Alard'. Tarisio. [dostęp 2020-04-27].
- ↑ Jean Baptiste Vuillaume, Paris, 1871. Tarisio. [dostęp 2020-04-27].
Linki zewnętrzne