François-Joseph Fétis (ur. 25 marca 1784 w Mons, zm. 26 marca 1871 w Brukseli) – belgijski kompozytor, organista, muzykolog, krytyk muzyczny[1].
Życiorys
Fétis kształcił się w konserwatorium muzycznym w Paryżu pod kierunkiem François-Adriena Boieldieu[2]. W 1813 został organistą i nauczycielem muzycznym w Douai, a w 1818 profesorem w paryskim konserwatorum muzycznym. W 1833 został mianowany kapelmistrzem królewskim dworu belgijskiego i dyrektorem konserwatorium w Brukseli.
Skomponował m.in. opery L'amant et le mari i La vieille[2].
W Paryżu Fétis założył jedno z pierwszych francuskich czasopism muzycznych „La Revue musicale”.
Był autorem wielu artykułów prasowych oraz publikowanych rozpraw z zakresu muzyki kościelnej i świeckiej, jak Curiosités historiques de la musique, complément nécessaire de La Musique mise à la portée de tout le monde (Paryż 1830), Biographie universelle des musiciens et bibliographie générale de la musique (Paryż, 1834–1835) czy monumentalna, wydana w 5 tomach Histoire générale de la musique depuis les temps les plus anciens jusqu'à nos jours (Paryż, 1869–1876)[1].
Po udanym, pierwszym koncercie Fryderyka Chopina we Francji, 26 lutego 1832 w paryskim salonie Pleyel, Fétis napisał o Polaku, że ten młody człowiek dzięki bogactwu swoich pomysłów może całkowicie odnowić muzykę fortepianową[3].
Był odznaczony belgijskim krzyżem Wielkiego Oficera Orderu Leopolda, holenderskim krzyżem Komandora Orderu Korony Dębowej, francuskim krzyżem Oficera Orderu Legii Honorowej i pruskim krzyżem Kawalera Orderu Orła Czerwonego[4].
Przypisy
Linki zewnętrzne
