Jarosław Powroźnicki

Jarosław Powroźnicki

podpułkownik piechoty
Data urodzenia	1876
Przebieg służby
Siły zbrojne	C. K. Obrona Krajowa Wojsko Polskie
Jednostki	4 Pułk Piechoty 27 Pułk Piechoty 33 Pułk Piechoty 17 Pułk Piechoty 53 Pułk Piechoty
Stanowiska	dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Jarosław Powroźnicki^[a] (ur. 1876) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 19 września^[1] lub 3 października^[2] bądź 19 października^[3][4] 1876. W piechocie C. K. Obrony Krajowej został mianowany kadetem w grupie aktywnych z dniem 1 września 1898^[5], następnie awansowany na porucznika z dniem 1 listopada 1899^[6]. Był żołnierzem 4 pułku piechoty w Klagenfurcie^[7][8][9], od około 1902 służył 27 pułku piechoty w Laibach^[10]. Następnie został awansowany na nadporucznika z dniem 1 maja 1905^[11]. Od tego czasu był oficerem 33 pułku piechoty w Stryju^{[12][13][14][15]}. W tym czasie został awansowany na kapitana z dniem 1 maja 1913^[16]. Podczas I wojny światowej pozostawał kapitanem 33 p.p. do 1918^[17][18]

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego jako były oficer armii austriackiej został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu majora^[19]. W tym stopniu od 29 stycznia do 14 maja 1920 dowodził 17 pułkiem piechoty. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej^[20].

W 1921 był oficerem 53 pułku piechoty w Stryju^[1]. 26 października 1923 prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu podpułkownika piechoty^[21]. Od około 1923 był podpułkownikiem w stanie spoczynku^[3][4][2]. Zamieszkiwał w Bolechowie^[3][4][2].

Odznaczenia

austro-węgierskie

• Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną (przed 1916)^[17] i z mieczami (przed 1918)^[18]
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (przed 1916)^[17] i z mieczami (przed 1918)^[18]
• Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (około 1899)^[8]
• Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (około 1908)^[13]
• Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (około 1913)^[15]

Uwagi

1. W ewidencji wojskowych C. K. Obrony Krajowej był określany w języku niemieckim jako „Jaroslaus Powroźnicki”.

Przypisy

1. Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek: Jarosław Powroźnicki. zolnierze-niepodleglosci.pl. [dostęp 2022-06-16].
2. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 895.
3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1583.
4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1413.
5. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1899. Wiedeń: 1899, s. 128.
6. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1900. Wiedeń: 1900, s. 130.
7. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1899. Wiedeń: 1899, s. 258.
8. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1900. Wiedeń: 1900, s. 281.
9. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1901. Wiedeń: 1901, s. 294.
10. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1902. Wiedeń: 1902, s. 444.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1903. Wiedeń: 1903, s. 447.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1904. Wiedeń: 1904, s. 460.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1905. Wiedeń: 1905, s. 463.
11. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1906. Wiedeń: 1906, s. 134.
12. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1906. Wiedeń: 1906, s. 367.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1907. Wiedeń: 1907, s. 324.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1908. Wiedeń: 1908, s. 334.
13. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1909. Wiedeń: 1909, s. 362.
14. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1910. Wiedeń: 1910, s. 362.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1911. Wiedeń: 1911, s. 368.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1912. Wiedeń: 1912, s. 374.
    •Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1913. Wiedeń: 1913, s. 345.
15. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1914. Wiedeń: 1914, s. 292.
16. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1914. Wiedeń: 1914, s. 135.
17. Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916, s. 22.
18. Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 59, 348.
19. Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920, s. 91.
20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920, s. 498.
21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 742.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.