Japońska Partia Komunistyczna

Japońska Partia Komunistyczna
日本共産党
	; Symbol Japońskiej Partii Komunistycznej
Państwo	Japonia
Skrót	JCP
Lider	Kazuo Shii
Data założenia	15 lipca 1922
Adres siedziby	4-26-7 Sendagaya,; Shibuya-ku, Tokyo 151-8586
Ideologia polityczna	neokomunizm, marksizm-leninizm, socjalizm naukowy
Poglądy gospodarcze	socjalizm
Liczba członków	305 000
Barwy	czerwień
Obecni posłowie	12/465;
Obecni senatorowie	14/242;
	Strona internetowa

Japońska Partia Komunistyczna (jap. 日本共産党 Nihon-kyōsan-tō) – komunistyczna partia polityczna w Japonii.

Ma około 400 tys. członków i 6 milionów elektoratu. Od 2000 roku przewodniczącym jest Kazuo Shii.

Historia

JCP została założona 15 lipca 1922 jako podziemne stowarzyszenie polityczne. Była jednak prawnie nielegalna i poddana represjom. W okresie II wojny światowej była to jedyna partia polityczna w Japonii, która sprzeciwiała się zaangażowaniu Japonii w konflikt. Została zalegalizowana w czasie amerykańskiej okupacji Japonii w 1945. W 1949 roku zdobyła 10 procent głosów i uzyskała 35 miejsc w parlamencie. W 1950 Związek Radziecki ostro skrytykował jej parlamentarną strategię. Do końca dekady partia nigdy nie zdobyła więcej niż 3 procent głosów i dwa miejsca w parlamencie. Mimo to miała silne poparcie wśród wielu intelektualistów.

Partia nie zajęła stanowiska w czasie chińsko-radzieckiego rozłamu w 1960. W połowie lat 60. Departament Stanu USA szacował liczbę członków partii na około 120 tysięcy^[4].

W wyborach w grudniu 1979 do izby niższej parlamentu uzyskała 5,497,000 głosów (10,5% ogółu) i zdobyła 38 mandatów (7,7% ogółu). Partia otrzymała podobny poziom poparcia w 1976 i 1979, a tylko nieznacznie niższy w 1980. W wyborach w 1996 i 2000 uzyskała ponad 12% głosów.

JCP utrzymała stosunkowo duże poparcie wyborców częściowo z powodu upadku Japońskiej Partii Socjalistycznej, głównej partii opozycyjnej.

W wyborach do Izby Radców w 2014, partia uzyskała 6,062,962 głosów (11,4% ogółu), stając się tym samym piąta siłą w japońskiej Izbie Reprezentantów^[5]. W wyborach do izby wyższej w 2016 roku, partia uzyskała 6,016,245 głosów (10,7% ogółu) zdobywając 14 mandatów^[6].

Program

Proponuje przejście od kapitalizmu do socjalizmu. Sprzeciwia się umowie TPP.

Opowiada się za wycofaniem z Japonii wojsk amerykańskich^[7] i zniesieniem monarchii^[8].

Popiera związki partnerskie dla par jednopłciowych^[9].

Wyniki wyborów

Izba Radców

Rok	Głosy	% głosów	Mandaty	± (%)
1947	610,948	2,9	4/250	nowa partia
1950	1,333,872	4,8	4/260	1,9
1953	293,877	1,1	2/260	3,7
1956	599,254	2,1	2/254	1
1959	551,916	1,9	3/254	0,2
1962	1,123,947	3,1	4/254	1,2
1965	1,652,364	4,4	6/254	1,3
1968	2,146,879	5,0	7/251	0,6
1971	3,219,307	8,1	10/251	8,1
1974	4,931,650	9,4	19/260	1,3
1977	4,260,050	8,4	16/252	1
1980	4,072,019	7,3	12/252	1,1
1983	4,163,877	8,9	14/252	1,6
1986	5,430,838	9,5	16/252	0,6
1989	3,954,408	7,0	14/252	1,5
1992	3,532,956	7,9	11/252	0,9
1995	3,873,955	9,5	14/252	1,6
1998	8,195,078	14,6	23/252	5,1
2001	4,329,210	7,9	20/247	6,3
2004	4,363,107	7,8	9/242	0,1
2007	4,407,937	7,5	7/242	0,3
2010	3,563,556	6,1	6/242	1,4
2013	5,154,055	9,7	11/242	3,6
2016	6,016,245	10,7	14/242	1
2019	4,483,411	9,0	13/242	1,7