4 września 1928 Wołomin
Katolicki Uniwersytet Lubelski
1964 Uniwersytet Warszawski
1996 Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
1993
Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w OlsztynieWyższa Szkoła Pedagogiczna w OlsztynieInstytut Historii PAN
Janusz Franciszek Jasiński (ur. 4 września 1928 w Wołominie) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych.
Syn Franciszka[1], organisty. Ukończył szkołę średnią w Lublinie, następnie w 1954 studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracę magisterską pt. Walka o język polski na Mazurach w 1804–1848 napisał pod kierunkiem prof. Andrzeja Wojtkowskiego. Po studiach w latach 1954–1962 pracował w Stacji Naukowej Polskiego Towarzystwa Historycznego w Olsztynie. Następnie był zatrudniony w Ośrodku Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie (1963–1974), w Instytucie Historii PAN (1974–1996) i Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie (1996–1999). Pracę doktorską pt. Reformy agrarne na Warmii w początkach XIX wieku obronił w 1964 na Uniwersytecie Warszawskim. Habilitację na podstawie pracy pt. Świadomość narodowa na Warmii w XIX wieku uzyskał w 1982 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, tytuł profesora nadzwyczajnego nadano mu 1993. W 1996 został zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.
W 1956 podjął aktywną działalność publicystyczną i odczytową, popularyzując dzieje Warmii i Mazur. W 1957 wszedł w skład kolegium redakcyjnego kwartalnika Komunikaty Mazursko-Warmińskie, w 1958 został sekretarzem pisma, w latach 1969–1970 – zastępcą redaktora, w latach 1970–1980 - redaktorem naczelnym[2]. Był współzałożycielem Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego (1961) oraz inicjatorem powołania Społecznego Komitetu Ratowania Dawnych Cmentarzy na Warmii i Mazurach (1993).
Prowadzi badania naukowe nad dziejami Warmii, Mazur, Prus Wschodnich oraz Pomorza w XIX wieku. Na jego dorobek składa się około 700 publikacji, w tym 9 książek i 13 zredagowanych monografii (pamiętniki i teksty literackie).