Jakub arcybiskup halicki nadaje dziesięcinę ze wsi Prusy kościołowi Świętego Ducha w mieście Lwowie, dokument z 7 lipca 1399 rokuSrebrna trumna ze szczątkami bł. Jakuba Strzemię wystawiona na widok publiczny w Sanktuarium Maryjnym w Rychwałdzie podczas jej peregrynacji.
Jakub Strepa urodził się na terenie diecezji krakowskiej. W młodości wstąpił do zakonu franciszkanów, pragnąc być misjonarzem na przyłączonej ponownie do Polski przez królaKazimierza WielkiegoRusi Czerwonej. W 1375 roku został wybrany przełożonym Stowarzyszenia Braci Pielgrzymujących dla Chrystusa, które skupiało dominikanów i franciszkanów, prowadzących misję ewangelizacyjne na Rusi i w Mołdawii. W latach 1385–1388 był gwardianem franciszkańskiego klasztoru Świętego Krzyża we Lwowie. Kiedy doszło do konfliktu między arcybiskupem Halicza Bernardem a magistratem Lwowa, Jakub jako pośrednik starał się załagodzić powstały spór[3].
W czerwcu 1391 roku został arcybiskupem halickim. Był bliskim współpracownikiem Jadwigi Andegaweńskiej i Władysława Jagiełły w akcji chrystianizacyjnej na Litwie. Prawdopodobnie ukończył studia na uniwersytecie w Rzymie, ale tytułu naukowego nie używał. Był propagatorem wewnętrznej reformy Kościoła. Nie zabiegał o majątki dla Kościoła, lecz bardzo pilnował poziomu pracy duszpasterskiej. Wizytując swą rozległą archidiecezję i chcąc mieć lepsze rozeznanie w sytuacji, zasięgał rady miejscowych proboszczów czy też przełożonych klasztorów[3]. Pozostawał w kontakcie z biskupem przemyskim Maciejem oraz reformatorem Mateuszem z Krakowa.
↑Tomasz Graff, Kariera, pochodzenie społeczne i wykształcenie episkopatu metropolii lwowskiej (do 1412 roku halickiej) w pierwszej połowie XV wieku, w: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne, z. 133, 2006, s. 32.
↑ abFranciszek Czarnowski OFMConv. Franciszkański biskup i misjonarz Kresów. „Rycerz Niepokalanej dla Polonii”, s. 398–399, październik 2009. (pol.).
.JPG)
