PROFILBARU.COM

Jacqueline Thome-Patenôtre
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1904 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	2 czerwca 1995 ; Rambouillet
Zawód, zajęcie	polityk, samorządowiec
Stanowisko	senator (1946–1959), deputowana do Zgromadzenia Narodowego (1958–1978), posłanka do Parlamentu Europejskiego II kadencji (1984–1989)
Partia	Partia Radykalna, Lewicowa Partia Radykalna
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jacqueline Thome-Patenôtre (ur. 3 lutego 1904 w Paryżu, zm. 2 czerwca 1995 w Rambouillet^[1]) – francuska polityk i samorządowiec, deputowana krajowa i senator, podsekretarz stanu, posłanka do Parlamentu Europejskiego II kadencji.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie przemysłowców, córka posiadacza ziemskiego i polityka André Thome, który zginął w bitwie pod Verdun. Jej wychowaniem zajęła się matka, prowadząca salon dla elit politycznych. Uzyskała tytuł bakałarza w zakresie literatury. W 1925 wyszła za mąż za polityka i ministra Raymonda Patenôtre, z którym miała dwoje dzieci (małżeństwo zakończyło się rozwodem pod koniec II wojny światowej). Aktywnie wspierała karierę męża, a także feministyczne inicjatywy polityczne. Zajmowała się także działalnością społeczną: była wiceprzewodniczącą komitetu wykonawczego Europejskiego Ruchu Federalistycznego, członkiem komitetu sterującego Rady Gmin i Regionów Europy, a od 1970 do 1984 kierowała towarzystwem na rzecz ochrony zwierząt^[2].

Po wojnie wstąpiła do Partii Republikańskiej, Radykalnej i Radykalno-Socjalistycznej, od 1961 do 1962 była jej wiceprzewodniczącą. Od 1973 należała do biura krajowego Lewicowej Partii Radykalnej, w 1979 wykluczona z niej po przystąpieniu do Federacji na rzecz Demokracji Radykalnej^[3], na początku lat 80. powróciła do Partii Radykalnej. Zasiadała w Senacie (1946–1959)^[4] i Zgromadzeniu Narodowym (1958–1978, od 1960 do 1968 wiceprzewodnicząca)^[2]. Była radną Sonchamp, a także departamentów Sekwana i Oise oraz Yvelines (1946–1979), od 1947 do 1983 pozostawała merem Rambouillet. Od czerwca do listopada 1957 zajmowała natomiast stanowisko podsekretarza stanu odpowiedzialnego za budownictwo i rekonstrukcję. W 1984 wybrana posłanką do Parlamentu Europejskiego z listy UDF-RPR, przystąpiła do Europejskiego Sojuszu Demokratycznego^[5].