Jądro czerwienne (łac.nucleus ruber, ang.red nucleus) – struktura układu nerwowego znajdująca się w przedniej części śródmózgowia, utworzona ze średnich neuronów tworzących synapsy z włóknami nerwowymi ramion spajających móżdżku, i dużych neuronów wysyłających aksony tworzące drogę czerwienno-rdzeniową. Nazwa pochodzi od różowawej barwy którą odznacza się na świeżych przekrojach mózgowia, mającej związek z obecnością zawierającego żelazo barwnika.
rdzenia kręgowego. Aksony eferentne z obu jąder czerwiennych krzyżują się po stronie brzusznej jądra i zstępują wzdłuż śródmózgowia do rdzenia, gdzie powstała droga czerwienno-rdzeniowa przebiega brzusznie względem drogi korowo-rdzeniowej bocznej i sznurów bocznych rdzenia,
wysyła też impulsację do wzgórza (tractus rubrothalamicus).
Funkcją jądra czerwiennego jest regulacja napięcia mięśniowego. Jego uszkodzenia powodują ataksję, drgania mięśni przeciwległej strony ciała oraz ruchy pląsawicze[1].
Jako pierwszy opisał je i zilustrował Santorini w 1775. Vicq-d’Azyr również uwzględnił je w swoich tablicach anatomicznych w 1786, jako tâche rougeâtre. Pierwszy szczegółowy opis tej struktury pozostawił Burdach[2].
↑Meyer A. Karl Friedrich Burdach and his place in the history of neuroanatomy. „Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry”. 33. 5, s. 553-61, 1971. PMID: 4922393.
Bibliografia
Sawicki W. Histologia. wyd. IV Warszawa, PZWL 2003 s. 297 ISBN 83-200-2790-X