Józef Winnicki (ur. 1789, zm. 30 października 1857 w Warszawie[1]) – polski aktor, śpiewak i przedsiębiorca teatralny, dyrektor teatrów prowincjonalnych.
Kariera aktorska
W latach: 1825–1830, 1834–1835, 1843–1847 oraz w sezonie 1851/1852 należał do zespołu teatru krakowskiego. Ponadto występował w zespołach teatrów prowincjonalnych: Wincentego Raszewskiego (1835-1839), Władysława Łozińskiego (1841), Juliusza Pheiffera (1843). Wystąpił m.in. w rolach: Miechodmucha (Krakowiacy i Górale), Bartoszewskiego (Żydzi), Jana (Śluby panieńskie), Orgona (Dożywocie), Konta (Pan Geldhab) i Kiliana (Wolny strzelec)[1].
Zarządzanie zespołami teatralnymi
W maju 1830 r. wspólnie z Feliksem Stobińskim i Janem Chrzcicielem Okońskim zorganizował zespół, wraz z którym występował na prowincji: w Tarnowie, Rzeszowie, Przemyślu, Samborze, Stanisławowie, Czerniowicach i Zaleszczykach[1].
Życie prywatne
Był dwukrotnie żonaty: z Wiktorią Winnicką[2] (nazwisko rodowe nieznane) oraz z Magdaleną Szumlasińską[3]. Obie jego żony były aktorkami teatralnymi. W okresach, kiedy nie występował w teatrze był marszałkiem dworu u Ponińskich oraz sekretarzem księżnej Jabłonowskiej[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Winnicki Józef, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 789 .
- ↑ Winnicka Wiktoria, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego (1765-1965), Warszawa: PWN, 1973, s. 789 .
- ↑ Szumlasińska Magdalena, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 715 .
Linki zewnętrzne
