Józef Dyląg

Józef Dyląg

sierżant
Data i miejsce urodzenia	26 grudnia 1896 Sieborowice
Data śmierci	22 maja 1915
Przebieg służby
Lata służby	1914-1915
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 pułk piechoty LP
Stanowiska	komendant plutonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Józef Dyląg (ur. 26 grudnia 1896 w Sieborowicach, zm. 22 maja 1915) – podoficer Legionów Polskich, kawaler orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w Sieborowicach w rodzinie Józefa, obywatela ziemskiego, i Franciszki z Wcisłów^[1] [2]. Uczeń gimnazjum w Krakowie, a od 1912 student Akademii Rolniczej w Dublanach. W tym czasie należał do „Zarzewia” i Związku Strzeleckiego.

6 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu sierżanta walczył w 3. kompanii III batalionu 1 pułku piechoty w bitwie pod Konarami. Dowodząc II plutonem w walce o lasek kozinkowski, pod silnym ogniem karabinów maszynowych, prowadził oddział do walki na bagnety, dając swoją postawą przykład młodym i niedoświadczonym żołnierzom. Za czyn ten został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 klasy^[3][2]. Zmarł z odniesionych ran w drodze do szpitala. Został pochowany na cmentarzu w Pęcławicach Górnych^[1] .

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7217 – pośmiertnie 17 maja 1922^[4]
• Krzyż Niepodległości – 19 grudnia 1930 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[5]
• Srebrny Medal Waleczności 1 klasy^[1] 

Przypisy

1. Z karty żałobnej Legionów ↓.
2. Polak (red.) 1993 ↓, s. 51.
3. Pomarański 1931 ↓, s. 103.
4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923 roku, s. 5.
5. M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej 1-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Z karty żałobnej Legionów. „Wiedeński Kuryer Polski”. 271, s. 4, 1915-08-24. Wiedeń: Antoni Chmurski.