Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 22 sierpnia 1922 w kościele św. Elżbiety we Lwowie poślubił Janinę Urszulę Łazarewicz herbu Kościesza (także uczestniczka obrony Lwowa w 1918)[1][5][2]. U zarania II Rzeczypospolitej wraz z żoną osiedlił się w Sanoku[2]. Tam kształcił się w Seminarium Nauczycielskim, gdzie 24 czerwca 1924 zdał egzamin dojrzałości[3]. Został nauczycielem i pracował w tym zawodzie[3]. Od 1923 do 1933 był nauczycielem w szkole powszechnej w Chołoniowie[2]. W 1927 został absolwentem Wyższego Kursu Nauczycielskiego we Lwowie[2]. Od 1 lutego 1933 do 1939 był nauczycielem i kierownikiem Szkoły Powszechnej w Sieniawie[2]. Został mianowany członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej Rejonu IV w Krośnie na czas od 1 stycznia 1935 do 31 grudnia 1937[2].
Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji niemieckiej był pozbawiony pracy w zawodzie nauczyciela do 4 maja 1941[2]. Od 5 maja 1941 pracował w szkole polskiej w Besku[2]. Od 1 sierpnia 1942 do 31 sierpnia 1944 był nauczycielem i kierownikiem szkoły w Zagórzu[2]. W tym okresie został mianowany mężem zaufania w Zagórzu przez działającą w ramach tajnego nauczania Powiatową Komisji Oświaty i Kultury (PKOiK)[6].
Po nadejściu frontu wschodniego, zakończeniu działań wojennych i nastaniu Polski Ludowej od 7 października 1944 do 1 grudnia 1946 pracował jako nauczyciel w 7-klasowej męskiej Szkole Powszechnej im. Króla Władysława Jagiełły w Sanoku[2]. Od 1 stycznia 1947 do 31 maja 1949 był nauczycielem i kierownikiem trzyletniej Państwowej Szkoły Podstawowej dla Dorosłych w Sanoku (urlopowany ze stanowiska)[2][7][8]. Został kierownikiem funkcjonującego od 1951 Powiatowego Ośrodka Metodycznego w Sanoku[9]. W trakcie pracy nauczycielskiej ukończył kursy zawodowe[2].
Nagrobek Józefa i Janiny Dąbrowskich
Od 15 października 1946 z ramienia PPS był członkiem zarządu miejskiego w Sanoku w okresie urzędowania burmistrza Michała Hipnera[10]. Po rezygnacji tegoż (31 stycznia 1949[2]), w dniu 25 marca 1949 Dąbrowski został wybrany burmistrzem Sanoka (wybór zatwierdzono na szczeblu wojewódzkim 6 maja 1949)[11] i sprawował to stanowisko od 14[2] lub 15 maja 1949[3] do 30 czerwca 1950[2][3], według innego źródła do czasu rozwiązania zarządu miejskiego w dniu 26 maja 1950[12]. Był ostatnią osobą piastującą ten urząd w okresie PRL z uwagi na wejście w życie Ustawy z 20 marca 1950 o terenowych organach jednolitej władzy państwowej, na mocy której likwidacji uległy zarządu miejskie i posady burmistrzów[2][11]. Po wprowadzeniu nowego prawa został wybrany przewodniczącym Prezydium MRN w Sanoku 22 czerwca 1950[2][12] i pełnił tę funkcję od 30 czerwca 1950[13] do 31 grudnia 1951[2][11][13]. W okresie sprawowania przez niego władzy swój rozwój zyskały przedsiębiorstwa komunalne, dokonano poprawy stanu ulic i placów (prowadzono brukowanie ulic), doprowadzono gaz i wodę do mieszkań, budowano obiekty użyteczności publicznej[2][3]. Z posady przewodniczącego MRN został zdymisjonowany[14].
Od 1 lutego 1952 do śmierci był kierownikiem Powiatowego Ośrodka Doskonalenia Kadr w Sanoku[2]. W Sanoku zamieszkiwał z żoną w domu przy ulicy Jana Matejki 12[1][2]. Zmarł 28 stycznia 1956[1][3][4]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku 30 stycznia 1956[4]. Jego żona Janina (1899-1971) do końca życia zamieszkiwała przy ul. Matejki 6, spoczęła na cmentarzu w Sanoku obok męża[5][15]. Miał syna[2].
Stanisław Dobrowolski. Kształtowanie się władzy w Sanoku w latach 1944–1950. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 119–129, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN1731-870X.
Władysław Stachowicz. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 131–320, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN1731-870X.
Franciszek Oberc. Burmistrzowie Sanoka (przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, naczelnicy). „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 339–350, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN1731-870X.
,_J%C3%B3zef_D%C4%85browski.jpg)
a.jpg)
