| Data i miejsce urodzenia
|
20 sierpnia 1901 lub 12 września 1910
Budapeszt
|
| Pozycja
|
środkowy napastnik
|
| Kariera seniorska[a]
|
| Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
Gole
|
| 1925–1927
|
AC Pistoiese
|
36
|
(33)
|
| 1927–1929
|
Brooklyn Wanderers
|
68
|
(55)
|
| 1929
|
Brooklyn Hakoah
|
5
|
(7)
|
| 1929–1930
|
Brooklyn Wanderers
|
32
|
(18[1])
|
| 1931–1932
|
AC Pistoiese
|
13
|
(5)
|
| 1932–1933
|
Livorno
|
32
|
(26)
|
| 1933–1936
|
ACF Fiorentina
|
53
|
(12)
|
| 1936
|
Modena
|
7
|
(1)
|
|
|
W sumie:
|
246
|
(157)
|
|
| Kariera trenerska
|
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
János Nehadoma (ur. 20 sierpnia 1901[2] (według innych źródeł 12 września 1910[3]) w Budapeszcie, data śmierci nieznana) – węgierski piłkarz i trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Swoją karierę rozpoczął w 1925 w AC Pistoiese. W klubie tym spędził dwa lata, po czym wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Pod koniec sezonu 1927/1928 podpisał kontrakt z Brooklyn Wanderers. Do końca sezonu wystąpił w siedmiu meczach strzelając tyle samo goli[3]. W następnym sezonie w 48 występach zdobył 43 bramki[3], dzięki czemu ex aequo z Wernerem Nilsenem[4] został królem strzelców[5]. Jesienią 1929 przeszedł do Brooklyn Hakoah, w którym zagrał 5 spotkań strzelając 7 goli[3]. Wiosną 1930 wrócił do Wanderers (13 meczów, 5 bramek[3]). Łącznie w Stanach Zjednoczonych wystąpił w 105 pojedynkach i zdobył 80 goli[3]. W 1931 ponownie trafił do Pistoiese, dla którego zagrał w 13 meczach i strzelił 5 bramek. W lutym 1932 został naturalizowanym Włochem i rozpoczął występy jako Giovanni Nekadoma. W tym samym roku trafił do Livorno, dla którego w 32 spotkaniach zdobył 26 goli. Po roku gry w Livorno przeszedł do grającej w Serie A Fiorentiny. Przez trzy lata gry wystąpił w 53 meczach, w których strzelił 12 bramek. W 1936 przeniósł się do grającej jeden poziom rozgrywkowy niżej Modeny, gdzie pełnił funkcję grającego trenera. Po 7 pojedynkach zakończonych 1 golem zakończył karierę.
Kariera trenerska
Karierę trenerską zaczął w 1937 w Mantovie. Prowadził ją przez sezon, po czym przeniósł się do Triestiny. Po sezonie trafił do Spezii, którą trenował przez dwa sezony. W latach 1941–1945 był szkoleniowcem Atalanty BC. Na stanowisku trenera zastąpił go Giuseppe Meazza[6]. Od 1945 do 1947 prowadził Bari, a następnie ponownie Mantovę. W latach 1955–1956 był trenerem Ternany.
Przypisy
- ↑ Colin Jose: American Soccer League, 1921–1931: the golden years of American soccer. Lanham: Scarecrow Press, 1998, s. 20, seria: American sports history series. ISBN 0-8108-3429-4. OCLC 38130771. (ang.).
- ↑ Nekadoma Janos. enciclopediadelcalcio.it. [dostęp 2013-10-03]. (wł.).
- ↑ a b c d e f Janos Nehadoma. soccerstats.us. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).
- ↑ Jarosław Owsiański: World League Topscorers 1889–2005. rsssf.com. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).
- ↑ John G. Zinn, Paul G. Zinn: Ebbets Field: Essays and Memories of Brooklyn's Historic Ballpark, 1913–1960. Londyn: McFarland, 2013, s. 120, seria: McFarland historic ballparks. ISBN 978-0-7864-4827-2. OCLC 794708259. (ang.).
- ↑ Elio Corbani, Pietro Serina: Cent'anni di Atalanta. T. 2. Bergamo: Sesaab, 2007, s. 404. ISBN 978-88-903088-2-6. (wł.).
Bibliografia
Linki zewnętrzne
