od 1291do 1295
Jakuba II Sprawiedliwego
Konstancja Hohenstauf
Blanka Andegaweńska
od 1312do 1328
Jana III
Jolanta de Dreux
Joanna Sabaudzka
burgundzka
1283
1328
Sancho IV Odważny
Maria de Molina
Jakub II Sprawiedliwy
Jan III Dobry
brak
Izabela Kastylijska, Isabel de Castilla y de Molina (ur. 1283, zm. 1328) – królowa Aragonii jako pierwsza żona króla Jakuba II Sprawiedliwego, i księżna Bretanii jako druga żona księcia Jana III. Wicehrabina Limoges.
Izabela była najstarszą córką króla Kastylii – Sancha IV Odważnego i Marii de Molina. Rodzicami jej ojca byli: Alfons X Mądry i Jolanta Aragońska. Rodzicami jej matki byli: infant Alfons de Molina i Mayor Alonso de Meneses. Obaj jej dziadkowie byli ze sobą spokrewnieni.
1 grudnia 1291, w mieście Soria, Izabela poślubiła Jakuba II, króla Aragonii. Ona miała wtedy jedynie osiem lat, a jej małżonek dwadzieścia cztery. Małżeństwo to nigdy nie zostało skonsumowane. Sancho IV zmarł 25 kwietnia 1295, a Jakub postanowił zerwać zawarte z Kastylią przymierze. Anulował swoje małżeństwo i rozpocząć przygotowania do ślubu z Blanką Andegaweńską, drugą córką Karola II Kulawego, króla Neapolu, i Marii Arpadowicz z Węgier.
Izabela przez prawie dekadę pozostała niezamężna. Wreszcie w 1310 w Burgos, w wieku 27 lat, poślubiła 24-letniego Jana III, księcia Bretanii. Jego pierwszą żoną była Izabela de Valois (1292–1309), córka Karola de Valois. Para nie miała razem dzieci.