Obraz jest kontynuacją nakręconego przez Arcanda w 1986Upadku Cesarstwa Amerykańskiego. Film jest swoistym rozliczeniem ze złudzeniami studenckiego roku 1968. Po latach widać, że głoszone wówczas idee (np. wolności seksualnej) zamieniły się w karykaturę, czasem wręcz powodując nowe konflikty.
Akcja filmu rozgrywa się głównie w Quebecu i jego bohaterowie posługują się językiem francuskim.
Rémy (Girard), pięćdziesięciokilkuletni profesor uniwersytecki, leży w montrealskim szpitalu publicznym. Jego choroba jest nieuleczalna. Była żona wzywa z Londynu skłóconego z nim syna - rzutkiego menadżera w finansowej korporacji (córka żegluje samotnie po Pacyfiku). Sébastien (Rousseau), początkowo niezbyt zachwycony pomysłem matki, wkrótce nie tylko zaczyna organizować ojcu lepsze warunki w szpitalu, ale przede doprowadza do przyjazdu jego przyjaciół i dawnych kochanek. Wiodą oni luźne rozmowy, z nostalgią, ale i sarkazmem wspominając przeszłość. Gdy bóle ojca się nasilą, Sébastien zacznie mu podawać heroinę dostarczaną przez Nathalie (Croze), córkę jednej z kochanek Rémy'ego, dziś uzależnioną od narkotyku trzydziestolatkę. W ostatnich scenach filmu poddany eutanazji Rémy umiera otoczony przyjaciółmi.
