Ignacy Franciszek Guniewicz pseud. Ksiądz Bażański (ur. 10 maja 1832 w Zawadzie, zm. 25 listopada 1882 w Poznaniu[1]) – polski kompozytor, dyrygent, pianista i pedagog.
Życiorys
Muzyki uczył się od wczesnej młodości[2]. W 1848 brał udział w walkach powstania węgierskiego, walczył też w Galicji (w tym celu przerwał studia muzyczne[1]). Był więziony przez austriackiego zaborcę[2]. Potem wyjechał do Lwowa, gdzie od 1865 do 1866 był dyrygentem Teatru Lwowskiego (następcą Stanisława Dunieckiego). Grał też na fortepianie oraz nauczał muzyki. W Krakowie (gdzie krótko przebywał) był współtwórcą Towarzystwa Muza, gdzie również pełnił funkcję dyrygenta. Od 1870 do 1872 ponownie działał we Lwowie, m.in. w ukraińskim towarzystwie Ruśka Besida[1]. Odbywał w tym okresie podróże artystyczne do Pragi (był tu członkiem Umělecké besedy[1]), Wiednia, Kijowa i Petersburga. W 1873 przeprowadził się do Poznania. W 1875 był tutaj współzałożycielem Towarzystwa Muzycznego, gdzie dyrygował orkiestrą i chórem. Był też dyrektorem tej instytucji. Założył własną szkołę muzyczną, gdzie nauczał gry na fortepianie, skrzypcach, fisharmonii, a także śpiewu i teorii muzyki. W 1883 wydał w Poznaniu, w oficynie F. Malińskiego, Polski śpiewnik ludowy na cztery głosy[3]. Był przyjacielem m.in. Wincentego Pola i Kornela Ujejskiego[2].
Kompozycje
Do jego kompozycji (tworzonych częściowo pod pseudonimem Ksiądz Bażański[2]) należały:
- uwertura koncertowa Gdyby orłem być (1862),
- oratorium Niewola babilońska (1867),
- liczne pieśni, m.in. Tęsknoty ułańskie i Ostatnie pożegnanie powstańca,
- utwory fortepianowe – mazurki i polonezy,
- opera Diabeł w Karpatach,
- opera Odsiecz Wiednia,
- operetka Młynarz i kowal[3].
Rodzina
Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną miał córkę i syna[2] Mieczysława (śpiewaka i aktora)[3]. Z drugą żoną nie miał potomstwa[2].
Przypisy
- ↑ a b c d Ignacy Guniewicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-08] .
- ↑ a b c d e f Śp. Ignacy Guniewicz, w: Goniec Wielkopolski, 28.11.1882, s.3
- ↑ a b c Elżbieta Szczawińska, hasło w: Wielkopolski Słownik Biograficzny, PWN, Warszawa-Poznań, 1981, s.240, ISBN 83-01-02722-3
Linki zewnętrzne