Syn Antoniego i Petroneli ze Stępniów. Maturę (z wyróżnieniem) zdał w 1917. Studia rozpoczął na Wydziale Mechanicznym Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Po zaliczeniu pierwszego roku przerwał studia i jesienią 1918 wstąpił do Legii Akademickiej. Ukończył szkołę podchorążych wojsk kolejowych, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po demobilizacji kontynuował studia na Politechnice Lwowskiej. Dyplom inżyniera mechanika otrzymał w 1923 r. W latach 1925–1926 odbył studia w ośrodkach naukowych oraz portach Francji. Został asystentem i adiunktem Politechniki Lwowskiej. W latach 1926–1935 pracował na stanowisku starszego asystenta na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej[2]. Równolegle od 1926 r. pełnił funkcję kierownika biura konstrukcyjnego w rejonie Warszawy. W latach 1935–1939 pracował na Śląsku.
Po zakończeniu wojny, w 1945 r. powrócił do Warszawy i objął stanowisko dyrektora technicznego Centralnego Zarządu Przemysłu Metalowego. W latach 1947–1967 był kierownikiem Katedry Maszyn Budowlanych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W 1955 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1961 r. profesorem zwyczajnym. Był dziekanem i organizatorem dwóch wydziałów Politechniki Warszawskiej - Wydziału Mechaniczno-Konstrukcyjnego (1951–1952) i Wydziału Maszyn Roboczych i Pojazdów (1961–1964)[2].
Był współzałożycielem NOT, wieloletnim wiceprezesem i prezesem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników oraz przewodniczącym (a od 1979 r. honorowym przewodniczącym) Rady Naukowej Instytutu Mechanizacji Budownictwa[2].
Autor licznych publikacji książkowych, rozpraw naukowych, artykułów oraz patentów. Był twórcą nowej hipotezy w zakresie rozdrabniania minerałów i w zakresie skrawania gruntów.
Maszyny do robót ziemnych w zarysie, I. Brach, wyd. PWN Warszawa 1954 r.
Teoretyczne podstawy skrawania gruntów w maszynach do robót ziemnych, I. Brach, wyd. Arkady Warszawa 1960 r.
Określenie układu wysięgnika z siłownikiem w koparkach uniwersalnych, I. Brach, M. Dietrich, J. Goliński, „Przegląd Mechaniczny” nr 16, 1969 r.
Koparki jednonaczyniowe. Maszyny do robót ziemnych, prof. dr inż. Ignacy Brach, mgr inż. Ryszard Walczewski, wyd. Wydawnictwa Naukowo Techniczne Warszawa, wydanie 1 - 1970 r. wydanie 2 - 1973 r. wydanie 3 - 1982 r. ISBN 83-204-0273-5.
Hydraulikbagger, I.Brach Systematische Untersuchung F.uH. No 5, 1971 r.
Maszyny budowlane. Charakterystyki i zastosowanie, praca zbiorowa pod kier. prof. dra inż. Ignacego Bracha, wyd. Arkady Warszawa 1974 r.
Hydraulikbagger mit der ausschiebbaren Ausrüstung, I. Brach, R. Walczewski; Intern. Konferenz „Mechanisierung im Erdbau” Prag 1975 r.
Z. R. Muszyński: Znane Postacie. Stowarzyszenie „Klub Gorliczan”. [dostęp 2010-02-19].
Sto warszawiaków i warszawianek. „Warszawski Kalendarz Ilustrowany „Stolicy” - 1967”, s. 23, 1966. Warszawa: Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika „Stolica”.
↑ abcdeElżbieta Borysowicz: Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej pochowanych na Powązkach w Warszawie. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2015, s. 16. ISBN 978-83-7814-461-8.
